Λίγα 24ωρα μπορεί ακόμα να αντέξει το σώμα του απεργού πείνας επί 50 ημέρες, Δημήτρη Κουφοντίνα. Και ο πρωθυπουργός αρνείται καν να πάρει θέση στο ζήτημα, παρότι το θέτουν θεσμικοί φορείς, πολιτικοί φορείς, κοινωνικές οργανώσεις, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, γιατροί, σύλλογοι, ΜΚΟ. Σιγή ιχθύος.
Σύμφωνα με τον γιατρό επιλογής του απεργού πείνας, Θοδωρή Ζδούκο, ο οποίος τον εξέτασε την Πέμπτη, ο Δημήτρης Κουφοντίνας παρουσιάζει «βαριά απίσχανση, γενικευμένη μυϊκή αδυναμία, αίσθημα ζάλης και αφυδάτωσης». Τονίζει δε ότι η «υπογλυκαιμία, συνοδευόμενη από επικείμενες ηλεκτρολυτικές διαταραχές, μπορεί να αποβεί ανά πάσα στιγμή μοιραία για το μυοκάρδιο και τον εγκέφαλο», ενώ προειδοποιεί ότι «κινδυνεύει να χάσει τη ζωή του τα επόμενα δύο 24ωρα». Όπως ο ίδιος καταλήγει ζητά «από την πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό, τους αρχηγούς των κομμάτων να το αντιληφθούν και να αρθούν στο ύψος της περίστασης. Μια ζωή κερδισμένη είναι σημαντικότερη από οποιοδήποτε “πολιτικό κόστος”». Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, πράγματι, έθεσαν επιτακτικά το ζήτημα στον πρωθυπουργό στη συζήτηση μεταξύ αρχηγών κομμάτων την Πέμπτη, αλλά ο Κ. Μητσοτάκης έκανε σαν να μην άκουσε.
Ο Αλ. Τσίπρας, συγκεκριμένα, αναφέρθηκε δύο φορές (πρωτολογία και δευτερολογία) στο θέμα, λέγοντας ότι είμαστε μπροστά «στην πιθανότητα να γίνουμε η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα μετά την Βρετανία της Θάτσερ με νεκρό φυλακισμένο απεργό πείνας». Ο δε Δ. Κουτσούμπας, στη δευτερολογία του, κατηγόρησε την κυβέρνηση πως κάνει «επίδειξη δύναμης κρατικού αυταρχισμού» σε μία σειρά περιπτώσεων, όπως «και με την περίπτωση της απεργίας πείνας και με το ζήτημα μιας αυθαίρετης μεταχείρισης σε βάρος ενός κρατούμενου». Τις τελευταίες μέρες –παρότι όλο τον προηγούμενο καιρό υπήρχε μια ενοχλητική σιωπή– κόμματα της Αριστεράς, συλλογικότητες αλλά και πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πήραν επίσης θέση. Ενδεικτικά, ο πρώην υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός δήλωσε πως πρόκειται για «έμμεση επαναφορά της θανατικής ποινής» και υπογράμμισε πως «είναι ώρα να ενισχύσουμε τη φωνή της ανεκτικότητας και όχι του ιδεολογικά φορτισμένου τιμωρητισμού», ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Τζανακόπουλος ανάφερε πως «η δημοκρατία μας δεν αναγνωρίζει το θάνατο ως ποινή για οποιοδήποτε έγκλημα (…) Μία τέτοια πιθανότητα θα αποτελούσε τομή ιστορικής σημασίας, θα σηματοδοτούσε μια ανεπίτρεπτη αλλαγή παραδείγματος από τον ευρωπαϊκό πολιτικό φιλελευθερισμό. Και δεν πρέπει να το επιτρέψει κανείς μας» και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης τόνισε πως «πρέπει να ισχύουν οι νόμοι και να εφαρμόζονται. Όχι, λοιπόν, εκδικητικές προσεγγίσεις στο θέμα». Θέση πήρε και το Κίνημα Αλλαγής, την οποία παρουσίασε και ο Μαρίνος Σκανδάμης πρώην γ.γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής και στέλεχος του ΚΙΝΑΛ στην ΕφΣυν: «Η ζωή του κρατούμενου βρίσκεται σε κίνδυνο. Αν η υγεία του υποστεί οποιαδήποτε βλάβη, η κυβέρνηση θα έχει πετύχει να αναδείξει τον απεργό πείνας σε σύμβολο μιας κατηγορίας ανθρώπων».
Αντίστοιχα, και στο ευρωκοινοβούλιο μπήκε επιτακτικά το θέμα, αυτή τη φορά και από την ελληνική αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ και συγκεκριμένα τον Δημήτρη Παπαδημούλη και τον Κώστα Αρβανίτη. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η παρέμβαση του γερμανού βουλευτή της Αριστεράς (Die Linke) Αντρέι Χούνκο, μέλους της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, ο οποίος κοινοποίησε την παρέμβασή του στην Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και Άλλων Μορφών Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας του Συμβουλίου της Ευρώπης (CPT). «Αναμένω από τις ελληνικές αρχές να συμμορφωθούν με τις συνταγματικές τους υποχρεώσεις που προκύπτουν από το κράτος δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα και στην υπόθεση του Δημήτρη Κουφοντίνα», κατέληξε.
Αδιαλλαξία
Καμία επίσημη απόκριση από την κυβέρνηση, πέραν της συνέντευξης που έδωσε η γ.γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής Σοφία Νικολάου στο Liberal, όπου με πολλούς διαφορετικούς τρόπους δήλωσε πως «η Δημοκρατία δεν εκβιάζεται», διότι τότε «δεν θα είναι κράτος δικαίου και θα έχει καταλυθεί η ισότητα στη μεταχείριση των κρατουμένων». Στο ίδιο μήκος κύματος ανεπίσημα και η Νέα Δημοκρατία, που με non paper τονίζει ότι «η Πολιτεία δεν εκβιάζεται (…) Εάν υπέκυπτε η πολιτεία σε πιέσεις/εκβιασμούς θα εξωθούσε όλους τους κατάδικους σε απεργία πείνας και άλλα μέσα πίεσης για να υλοποιούν αιτήματα που θα θέτουν κάθε φορά». Βέβαια ακόμα και στη δεξιά παράταξη έχουν αρχίσει και υπάρχουν τριγμοί, καθώς είναι ορατές σε κάποιους οι συνέπειες μια τόσο εκδικητικής πολιτικής. Ο Γιώργος Κουμουτσάκος δήλωσε: «Οι νόμοι του κράτους ισχύουν και για τους ελεύθερους πολίτες και για εκείνους που εκτίουν ποινή για εγκληματική δράση. Η δημοκρατία είναι εγγύηση δικαιοσύνης και σεβασμού δικαιωμάτων. Δεν εκδικείται, αλλά ούτε εκβιάζεται». Ο Θέμης Σοφός, μέλος του ΔΣ του ΔΣΑ, ο οποίος υποστηρίχθηκε στις εκλογές από τη ΝΔ, αναφέρει, μεταξύ άλλων, πως «δεν πρέπει να κλείσει ο κατάλογος των νεκρών με το θάνατο του απεργού πείνας, αλλά με τη νίκη της δημοκρατίας και της ορθής εφαρμογής των αρχών της σωφρονιστικής, που δεν εκδικείται τον κρατούμενο, αλλά τον προετοιμάζει να επανενταχθεί στο κοινωνικό σύνολο.
Εκκλήσεις
Η κυβέρνηση συνεχίζει να παρατηρεί την κλεψύδρα να αδειάζει, σαν να ανυπομονεί κιόλας, να «τελειώνει» με τον Δ. Κουφοντίνα. Ωστόσο, το κίνημα αλληλεγγύης γιγαντώνεται. Έκκληση προς την πολιτεία να αναθεωρήσει τη στάση της απηύθυνε η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων ζητώντας της «να λάβει όλα τα νόμιμα μέτρα για την προστασία της ζωής και της υγείας του». Όπως κατέληξε, «η Δημοκρατία έχει σταθερά θεμέλια και ισχυρούς θεσμούς που της επιτρέπουν να συνδυάζει την απαίτηση συμμόρφωσης στους νόμους με την τήρηση των αρχών του ανθρωπισμού». Έκκληση απηύθυνε και η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, το ανεξάρτητο συμβουλευτικό όργανο της Πολιτείας για θέματα προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου, καλώντας «την πολιτεία να σεβαστεί και να διασφαλίσει το δικαίωμα του κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα στο υπέρτατο αγαθό της προστασίας της ζωής, με σεβασμό στο κράτος δικαίου, στα θεμελιώδη δικαιώματα και τις ελευθερίες». Αγνοήθηκε, όπως αγνοείται ακόμα και ο Συνήγορος του Πολίτη, που πρώτος τόνισε στις αρχές της απεργίας πείνας τα νομικά ατοπήματα του υπουργείου.
Πλέον, πολίτες και φορείς απευθύνονται μαζικά στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η οποία αρνείται να πάρει θέση, μπας και βγάλει και την ίδια την κυβέρνηση από το αδιέξοδο, που μόνη της έφτιαξε. Είκοσι έξι χιλιάδες άνθρωποι σχολίασαν στη σελίδα της στο facebook, καλώντας την να πάρει θέση. Ακόμα και συλλογικότητες, όπως η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος, έστειλαν επιστολή, αλλά το Προεδρικό Μέγαρο επιδόθηκε στο σβήσιμο των σχολίων των πολιτών, σαν να είναι «ενοχλητικά». Την ίδια στιγμή 1000 νομικοί επίδωσαν ψήφισμα στο υπουργείο Δικαιοσύνης, αρνούμενοι να απευθυνθούν στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη όπου λανθασμένα υπάγονται οι φυλακές, ενώ τουλάχιστον 650 άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, με την υπογραφή τους δηλώσουν την αλληλεγγύη τους στον απεργό πείνας. Τέλος, τα μέλη του ΣΦΕΑ 1967-1974, «ως πρώην πολιτικοί κρατούμενοι-εξόριστοι, που ξέρουν από πρώτο χέρι τι θα πει ειδική-επιλεκτική αντιμετώπιση ενός κρατούμενου (…) αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερη ευαισθησία τα ζητήματα που άπτονται των συνθηκών διαβίωσης όλων ανεξαίρετα των κρατουμένων και της παραβίασης των ελάχιστων δικαιωμάτων που τους έχουν αποδοθεί (…) και στο πλαίσιο αυτό, υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα και του κρατούμενου Κουφοντίνα και ζητάμε από τις αρμόδιες επιτροπές την αυστηρή τήρησή τους».
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο Δημήτρης Κουφοντίνας κρατιέται με νύχια και με δόντια στη ζωή. Την ώρα που διαβάζονται αυτές οι γραμμές δεν ξέρουμε ποια είναι η κατάσταση. Ελπίζω, την ύστατη ώρα, να αναγνωριστεί η αξία της ζωής του Δημήτρη Κουφοντίνα και να ικανοποιηθεί το αίτημά του, που θυμίζουμε είναι η τήρηση του νόμου, που η αδιάλλακτη αυτή κυβέρνηση θεσμοθέτησε.
