Το συμπέρασμα από την τοποθέτηση του πρωθυπουργού, στη συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών στη Βουλή την Παρασκευή, είναι ότι η κυβέρνηση επιμένει πως όλα όσα έχει κάνει, είναι σωστά και έτσι, επομένως, θα συνεχίσει. Ο Κ. Μητσοτάκης, πίσω ακόμη και από τις συνεντεύξεις του που είχαν κάποια, έστω ανώδυνη, αυτοκριτική, δεν περιέλαβε στην τοποθέτησή του ούτε ίχνος παραδοχής κάποιων λαθών, έστω αρρυθμιών. Αυτό έδωσε την ευκαιρία στον Αλέξη Τσίπρα να παραθέσει μια σειρά «αν», δηλαδή ποια θα ήταν τα αποτελέσματα σε μια σειρά μέτωπα αν ακολουθούνταν μια άλλη πολιτική απ’ αυτή της ΝΔ. Μιλάμε για ανθρώπινες ζωές, σημείωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και όχι για αριθμούς.
Έως πού μπορεί να φθάσει η κυβέρνηση; Δεν είναι σαφές, όπως δεν είναι σαφές πόσο συμφωνούν όλοι στη ΝΔ ότι τα πράγματα είναι ελεγχόμενα. Για παράδειγμα, η Ντόρα Μπακογιάννη στο Σκάι παρατήρησε ότι πρέπει να αφήσουμε να βγει λίγος ατμός από τη «χύτρα», την κοινωνία εννοείται, γιατί όντως υπάρχει εξάντληση της υπομονής του κόσμου. Η κυβέρνηση, εντούτοις, δεν ανησυχεί. Αντίθετα, συνεχίζει να φέρνει στη Βουλή τα πιο ακραία νομοσχέδιά της όπως αυτό για την αστυνομία στα ΑΕΙ. Και κατεβάζει κατά των φοιτητών και τα ΜΑΤ!
Ο Κ. Μητσοτάκης ακολούθησε την τακτική να αγνοεί το, τραγικό σε επιδόσεις, δεύτερο κύμα και να αποκρύβει αυτό ακριβώς που τον εκθέτει. Ότι μια καλή πορεία στο πρώτο κύμα, λόγω ανεύθυνης διαχείρισης, ακολούθησε ένα τρομακτικό δεύτερο κύμα. Μάλιστα συγχάρηκε τους πολίτες επειδή πειθάρχησαν Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά και τα πράγματα πήγαν καλά! Προφανώς, δεν πίστευε τα λεγόμενά του γι’ αυτό έσπευσε να αυξήσει το πρόστιμο και από το ήδη υψηλό 300 ευρώ –από 150 αρχικά– να το πάει στο εξοντωτικό 500 ευρώ! «Είναι αδιανόητο το ποσό του προστίμου να είναι μεγαλύτερο από οποιαδήποτε μηνιαία ενίσχυση δίνει το κράτος, και αυτή σε ελάχιστο αριθμό δικαιούχων. Αφήνω κατά μέρος το γεγονός ότι 500 ευρώ πρόστιμο δεν πονούν το ίδιο όλους τους συμπολίτες μας», σημείωσε ο Νίκος Φίλης.
Χαμηλοί τόνοι και επιχειρήματα
Μιλώντας ο Αλέξης Τσίπρας, σε χαμηλούς τόνους, με επιχειρήματα και στοιχεία για όσα συμβαίνουν, εγκάλεσε τον πρωθυπουργό ότι έως σήμερα έχει επιδείξει μεγάλη αλαζονεία καθώς δεν δέχεται καμιά πρόταση ή ιδέα της αντιπολίτευσης. Ειδικά για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, υπενθύμισε ότι από την αρχή επέλεξε στάση ευθύνης, και το συνεχίζει, πολύ προσεκτικά διότι, ακριβώς, πρόκειται για ανθρώπινες ζωές και πρέπει πάση θυσία να προστατευθούν.
Η κατάσταση είναι «εξαιρετικά δύσκολη» τόνισε και απαιτεί από όλους «μια νέα συνείδηση συλλογικότητας, μια νέα συνείδηση αλληλεγγύης» συμπλήρωσε. «Είναι κατώτερος των περιστάσεων όποιος μέσα σε μια τέτοια κατάσταση, συμπεριφέρεται και πολιτεύεται με όρους ιδιοτέλειας κάθε είδους. Πολιτικής, ή και οικονομικής», είπε, τονίζοντας ότι «η ειλικρίνεια, και η αφοσίωση, χωρίς κομματικούς και μικροκομματικούς λογαριασμούς, στην προσπάθεια να σωθούν όσο γίνεται περισσότερες ανθρώπινες ζωές, πρέπει να είναι η προτεραιότητά όλων μας».
Rafale, προς τι;
Η κυβέρνηση έφερε ξαφνικά στη Βουλή για ψήφιση τη σύμβαση για την αγορά των Rafale με επείγουσες μάλιστα διαδικασίες. Υπερψηφίστηκε από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ΚΙΝΑΛ, Ελ. Λύση. ΚΚΕ και ΜέΡΑ 25 καταψήφισαν. Για άλλη μια φορά η πολιτική για την άμυνα αυτονομείται από την αναγκαία για τη χώρα εξωτερική πολιτική, με βάση τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και ως προς ασφάλειά της.
Η ΝΔ είχε προϊδεάσει για τις επιλογές της. Οι συζητήσεις Γάλλων και Ελλήνων υπευθύνων δεν άφηναν καμιά αμφιβολία ότι θα αγοραστούν τα 18 Rafale, επιθετικά, δηλαδή, πολεμικά αεροπλάνα. Η διπλάσια εμβέλεια βολής από τα υπάρχοντα τα καθιστά αποτρεπτικά όπλα, υποστήριξαν. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με βάση και την άποψη για την εξωτερική πολιτική φυσιολογικά κάνουν τις γνωστές αγορές του αιώνα. Που όμως γρήγορα θα απαξιωθούν στρατηγικά, διότι και ο υποψήφιος εχθρός θα ακολουθήσει, και το «στρατηγικό πλεονέκτημα» γρήγορα θα εξουδετερωθεί. Θα μείνει, όμως, η τεράστια δημοσιονομική δαπάνη και ίσως για αργότερα και ένα σκάνδαλο. Εν τω μεταξύ, η ρεαλιστική πολιτική εξεύρεσης λύσης στην ελληνοτουρκική κρίση, έμενε στα αζήτητα.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πώς θα τοποθετούνταν; Ήταν ασαφές έως την τελευταία, σχεδόν, στιγμή και τελικά ψήφισε υπέρ. Δυο στοιχεία, εντούτοις, προϊδέαζαν ότι θα ψήφιζε «παρών» αν όχι «κατά». Στο περιοδικό «Militaire» ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρηματολογούσε, ως προς τις αμυντικές ανάγκες της χώρας σε άλλο κλίμα. Πράγματι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε ολόκληρο πρόγραμμα αναβάθμισης των υπαρχόντων εξοπλισμών και πολύ περιορισμένων αγορών καθαρά αμυντικών. Στον Προϋπολογισμό για το 2021 ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ψήφισε «παρών» στις στρατιωτικές δαπάνες και, επικρίθηκε απ’ τη ΝΔ. Ποιος δεν θυμάται όταν οι βουλευτές της όρθιοι χειροκροτούσαν επί πέντε λεπτά τον Κ. Μητσοτάκη που επιτίθετο στον ΣΥΡΙΖΑ;
Τι άλλαξε και εν μέσω πανδημίας, και μειωμένων δαπανών για υγεία και παιδεία, επιλέχθηκε η θετική ψήφος; Σε ποια στρατηγική αυτή εντάσσεται; Στη συζήτηση στο προεδρείο της Κ.Ο. μπορεί να ειπώθηκαν τα συνήθη επιχειρήματα όπως η αποτρεπτική ικανότητα, η σημασία της συμμάχου Γαλλίας, η κριτική που θα δεχόταν το κόμμα αν επέλεγαν το «παρών» κ.ά. Αυτό, όμως, που, όπως φαίνεται, δεν μετρήθηκε είναι ότι η επιλογή του «ναι» σε ωθεί, εκών – άκων, σε άλλη επιλογή εξωτερικής πολιτικής ενώ έχεις επανειλημμένα υπερασπιστεί την οδό του διαλόγου, των συμβιβασμών, την προσφυγή στη Χάγη για την επίλυση της ελληνοτουρκικής διένεξης. Τελικά, έτσι, προκύπτει μη στρατηγική για το κόμμα, κάτι για το οποίο κατηγορεί τη ΝΔ.
Υπολογίστηκε, ασφαλώς και το πολιτικό κόστος, να προφυλαχτεί η εικόνα του κόμματος σε μια κρίσιμη περίοδο που επιχειρεί μια πιο αποτελεσματική αντιπολίτευση, καθώς θα το άφηνε έκθετο σε επιθέσεις. Όμως ένα κόμμα βλέπει προς όλες τις πλευρές και ένα κόμμα της αριστεράς πολύ περισσότερο. Γι’ αυτό και η απόφαση δεν ήταν ομόφωνη.
