Με την ανακοίνωση των ποινών της Χρυσής Αυγής κλείνει σκοτεινή περίοδος για τη δημοκρατία. Θεωρείτε ότι τελειώσαμε οριστικά με το ναζισμό και τους εκφραστές του;
Η απόφαση του δικαστηρίου αποτελεί τιμή και ενίσχυση για τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη, είναι μια μεγάλη αναγνώριση του ίδιου του αντιφασιστικού κινήματος, που είχε ως εμβληματική μορφή τη Μάγδα Φύσσα, σε όλη τη διάρκεια της δίκης. Το κυριότερο όμως νομίζω ότι είναι μια πολύ σοβαρή παρακαταθήκη για την κοινωνία μας και ιδιαίτερα για τις νέες γενιές, μέσα σε έναν κόσμο που περιδινίζεται στις πολλαπλές κρίσεις και καθώς τα φαινόμενα που επωάζουν το αυγό του φιδιού, μέσω της ακροδεξιάς ριζοσπαστικοποίησης διεθνώς, αυξάνονται. Στο παρελθόν, σε διάφορες φάσεις στη μεταπολίτευση, ζήσαμε βίαιες φασιστικές συμπεριφορές και γνωρίζαμε ότι υπήρχαν θύλακες, τόσο μέσα στους μηχανισμούς του βαθέως κράτους, όσο και «λάθρα διαβιούντες» στα κόμματα της εξουσίας, της δεξιάς πολυκατοικίας, όταν δεν είχαν αυτόνομη εκλογική πελατεία.
Δεν επιτρέπεται κανένας εφησυχασμός, επιβάλλεται εγρήγορση απέναντι στο ρατσισμό και τον εκφασισμό της καθημερινότητας. Χρειάζεται ενθάρρυνση στις κοινωνικές αντιστάσεις που απονομιμοποιούν το ρατσισμό και το φασισμό και βέβαια είναι υποχρεωμένη η ηγεσία της ΝΔ να εκκαθαρίσει τις πολιτικές και τα στοιχεία που μαρτυρούν μια ανομολόγητη συμπόρευση, έστω και περιπτωσιολογικά, με τις ιδέες ή με τον εγκωμιασμό τέτοιων πρακτικών. Το λέω ευθέως, «η στρατηγική των δυο άκρων» η οποία επανέρχεται ανά τακτά διαστήματα από τις ηγεσίες της ΝΔ, είναι εκτροφείο για αυτές τις ακροδεξιές και φιλοφασιστικές συμπεριφορές.
Η Ν.Δ. επιχείρησε να καπηλευτεί τον αντιφασιστικό αγώνα διεκδικώντας τα πρωτεία στον αγώνα της καταδίκης της Χρυσής Αυγής. Στο πλαίσιο ΑΥΤΟ, επιτέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ επαναφέροντας τη θεωρία των δύο άκρων. Ο κ. Πέτσας αναφέρθηκε δηκτικά και στη δική σας στάση απέναντι στους χρυσαυγίτες. Τι απαντάτε σε όλα αυτά;
Σε καμία περίπτωση δεν παραγνωρίζουμε, τη θέση και τη στάση όλων των πολιτικών δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου, ιδιαίτερα βέβαια της Αριστεράς εντός και εκτός κοινοβουλίου, που λειτούργησαν, από ένα σημείο και υστέρα, αποφασιστικά και ασφυκτικά, στο να υπάρξει η καταδίκη της ΧΑ, ως εγκληματικής οργάνωσης. Θεωρώ επίσης συμβολή την ουσιαστική σύμπτωση όλων των δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων στη στρατηγική για να τεθεί η ηγεσία της ΧΑ απέναντι στους φυσικούς της δικαστές, για τις πράξεις και την ενθάρρυνση των πράξεων της εγκληματικής οργάνωσης. Επιλογή που έβαλε τέλος αφενός στην επιστημονική συζήτηση για να υπάρξει άρθρο απαγόρευσης στο σύνταγμα, θέμα που δεν ετέθη στις δυο φάσεις της αναθεώρησης από καμία πολιτική δύναμη, αλλά κυρίως επιλογή που έβαλε τέλος, έστω και για ιδιοτελείς πολιτικά λογούς στο «χάιδεμα» και την αξιοποίηση της ΧΑ «στο πεδίο» από τη ΝΔ. Πολιτική, η οποία ήταν εμφανέστατη και ξετυλίχθηκε ενώπιον μας από το 2011 μέχρι τον Σεπτέμβρη του ‘13, μέσω της κομβικής παρουσίας του κ. Μπαλτάκου ως γέφυρας και βεβαίως μέσα από την αποσιώπηση που υπήρξε από την τότε κυβέρνηση, στις πολλές καταγγελίες που είχαμε κάνει μέσα στη Βουλή, στον κοινοβουλευτικό έλεγχο, για τις δεκάδες εγκληματικές ενέργειες που είχαν ως επίκεντρο και στελέχη της ΧΑ στον Κοινοβουλευτικό έλεγχο στο διάστημα 2012-13.
Απαντάω έτσι ψύχραιμα λοιπόν και πολιτικά στην άθλια συκοφαντική στρατηγική της ψευδολογίας, με την οποία προσπάθησε η ηγεσία της ΝΔ, δια του κ. Πέτσα, να επιρρίψει απολύτως αίολες και ανιστόρητες ευθύνες για δήθεν «συμπόρευση» στο ΣΥΡΙΖΑ, την κρίσιμη δεκαετία της κρίσης. Δεν είναι τυχαία η πολιτική αθλιότητα που επιχειρήθηκε, μέσω και ορισμένων εξαιρετικά προθύμων και χειραγωγημένων συγκεκριμένων Μέσων και δημοσιογράφων, να περάσει στην κοινή γνώμη, σε βάρος προφανώς της κοινής δημοκρατικής αισιοδοξίας που υπήρξε, με την καταδίκη της ΧΑ. Θέλουν να ξαναγράψουν την ιστορία της κρίσης, να αναθεωρήσουν τις τραγικές ευθύνες των ηγεσιών των κομμάτων που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία, να αμαυρώσουν περήφανες στιγμές του πλειοψηφικού δημοκρατικού και αριστερού κινήματος, που αντιστάθηκε και έδωσε διέξοδο, μέσα σε αυτό το περιβάλλον, για τη χώρα.
Όσες «Ομάδες Ψεύδους», όσες διαδικτυακές αθλιότητες, όσες επιχορηγήσεις σε συγκεκριμένα Μέσα και αν χρησιμοποιήσουν, δε θα μπορέσουν να ξαναγράψουν αυτή την πρόσφατη ιστορία μας, ούτε να παραγράψουν τις δικές τους ιστορικές ευθύνες, που προφανώς αφορούν και στην εμφάνιση του πολιτικού φαινομένου της ΧΑ, με εκλογικό ακροατήριο σε πολλαπλές εκλογικές δοκιμασίες. Υπηρετώντας αυτό το διχαστικό ιδιοτελή πολιτικό στόχο, έφτασαν να παραγνωρίζουν απολύτως και την καθοριστική, επι τετραετία, στάση της Βουλής, με ευρύτατη συναίνεση των δημοκρατικών δυνάμεων, που συνέβαλε αποφασιστικά στην απονομιμοποίηση της ΧΑ στην κοινή γνώμη. Θέμα στο οποίο αναλυτικά αναφέρθηκα μέσα στην ολομέλεια της Βουλής πριν από μια εβδομάδα και δε βρήκε κανείς το θάρρος να αμφισβητήσει όλη αυτή τη διαδρομή και τη συμβολή της Βουλής, που σε ένα μικρό έστω βαθμό προφανώς αντανακλά και στη δική μου στάση ως Προέδρου της και βέβαια τις επιλογές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Αναφέρθηκαν όμως και σε εσάς προσωπικά για τις ψήφους της Χ.Α. στη Βουλή…
Ακόμα μιλάνε για την αθλιότητα, ότι δήθεν θέλαμε και αποδεχόμασταν τις ψήφους της ΧΑ, αν είναι δυνατόν, όταν τα στοιχεία δείχνουν ότι ελάχιστες φορές συνέπεσε η ψήφος των βουλευτών της με το ΣΥΡΙΖΑ, έναντι δεκάδων περιπτώσεων που συνέπεσε με αυτές της ΝΔ. Ακόμα λένε για την απλή αναλογική, που είναι γνωστό ότι δεν ψηφίστηκε και μπλοκαρίστηκε από τη ΝΔ και τη ΧΑ, μαζί με το ΚΙΝΑΛ βεβαίως. Ένα προς ένα έχουν απαντηθεί όλα τα προφανή και αδίστακτα ψέματα αυτής της προπαγάνδας, τόσο για την παρουσία πχ στις πλατείες των αγανακτισμένων, όσο και για την ίδια την πρόοδο της δίκης που ξεκίνησε και προχώρησε αποφασιστικά επί ΣΥΡΙΖΑ και βεβαίως για το θέμα των ποινικών κωδίκων, ζήτημα για το οποίο χρειάστηκαν πολύ λίγες ώρες για να διευκρινιστεί ότι καμία σχέση με τη δίκη και τις ποινές των χρυσαυγιτών δεν έχει αυτή η διαδικασία.
Για όσους αμφιβάλλουν για τα αισθήματα της σημερινής ηγεσίας της ΝΔ σε σχέση με το ευρύτερο μήνυμα που έδωσε η απόφαση του δικαστηρίου, ας αναλογιστούν την προφανώς προαποφασισμένη διάλυση της μεγάλης αντιφασιστικής εκδήλωσης την ημέρα της απόφασης. Είναι ντροπή, αλλά κυρίως είναι μεγάλο λάθος, που θα βαραίνει την ηγεσία της ΝΔ και προσωπικά τον κ. Μητσοτάκη.
Η κρίση με την Τουρκία στην ανατολική Μεσόγειο τραβάει σε μάκρος και δείχνει απρόβλεπτη. Πριν από λίγες μέρες ο Αλέξης Τσίπρας πρότεινε το άνοιγμα της συζήτησης για επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ. στην Κρήτη και στην ανατολική Μεσόγειο. Με δεδομένη την έως τώρα αδιαλλαξία του Ερντογάν τί θα επέφερε μια τέτοια κίνηση;
Ο κ. Μητσοτάκης έχει επιλέξει να διαχειρίζεται, επί μήνες, μια κρίση μέσω της μυστικής διπλωματίας και δεσμεύσεων ή διαψεύσεων που λαμβάνει, είτε στην «ομπρελά» του ΝΑΤΟ, είτε στο Βερολίνο, είτε και στις Συνόδους Κορυφής της ΕΕ. Το ζήτημα των κυρώσεων έχει τεθεί απ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις, σαν ένα ουσιαστικό όπλο πίεσης για μια διπλωματική εξέλιξη που θα οδηγεί σε διερευνητικές επαφές ανάμεσα στις δυο χώρες για την προσέγγιση και επίλυση του ζητήματος των θαλασσίων ζωνών. Το κυριαρχικό δικαίωμα της χώρας για την επέκταση των χωρικών μιλίων, ιδιαίτερα για την Κρήτη, μπορεί να ασκηθεί, ακριβώς για να υπάρξει η ρητή επιβεβαίωση ότι μένει ανοικτό ως μέτρο κυριαρχίας για τη χώρα, ενόψει της συνεχιζόμενης απροκάλυπτης διελκυστίνδας προκλήσεων, στις οποίες προβαίνει η τουρκική ηγεσία τους τελευταίους μήνες.
Επισημαίνω επίσης την κομβική αξία που έχει η επίλυση του Κυπριακού, με βάση τις αποφάσεις και τις προτάσεις του ΟΗΕ για τη σταθερότητα στην ανατολική Μεσόγειο. Η στρατηγική του κ. Μητσοτάκη προφανώς δε μαρτυράει σε καμία περίπτωση αποφασιστική διπλωματική προσπάθεια, αλλά περιδινίζεται στη στρατηγική του «προθύμου συμμάχου».
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν μια φθορά της κυβέρνησης, την οποία όμως, δεν φαίνεται να κεφαλαιοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Σας προβληματίζει αυτό το στοιχείο; Γιατί νομίζετε ότι συμβαίνει και πώς μπορεί να αλλάξει;
Τα αδιέξοδα στις κυβερνητικές πολιτικές σε όλα τα μεγάλα ζητήματα και ιδιαίτερα στην αντιμετώπιση της κοινωνικής κρίσης μέσα στην περίοδο της επιδημίας, είναι προφανή και καταδεικνύουν τον ακραιφνώς νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα των ακολουθουμένων πολίτικων. Το κλίμα για την κυβέρνηση, βαραίνει από τις πολλές παρεμβάσεις αυταρχισμού αλλά και εξαπάτησης ως προς τις επαγγελίες της προς την κοινωνία. Γίνεται τρομακτική προσπάθεια από μέρος δημοσιολογούντων και των ΜΜΕ να χειραγωγήσουν και να εξωραΐσουν αυτή την πραγματικότητα.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον καλούμαστε, όχι μόνο να αποδομήσουμε με μια μαχητική και τεκμηριωμένη αντιπολίτευση την κυβερνητική πολιτική, αλλά και να θεμελιώσουμε την αντιπρόταση, την εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης των προοδευτικών δυνάμεων, με ραχοκοκαλιά τη σύγχρονη ριζοσπαστική Αριστερά. Πρέπει μέσω του προγράμματος και των πρωτοβουλιών μας να δώσουμε μια νέα ελπίδα και προσδοκία, ιδιαίτερα στη νέα γενιά της κρίσης και της αβεβαιότητας και βεβαίως στους πολλαπλά αδικημένους και περιθωριοποιημένους από τη διαχρονική κρίση, που σήμερα υφίστανται τις βαριές κοινωνικές συνέπειες της ακολουθουμένης πολιτικής. Αυτό είναι το αίσθημα ευθύνης και η ανταπόκρισή μας πάνω στα επίδικα της περιόδου να ορίσει και ένα δρόμο ουσιαστικής ανάκαμψης που θα αποτυπωθεί, πάρα τις εξωγενείς δυσκολίες, και στο πεδίο προσεχών δημοσκοπήσεων.
Υπάρχει μια αίσθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σε μεγάλο βαθμό έχει επιλέξει να ακολουθήσει τη λογική του «ώριμου φρούτου» απέναντι στην κυβέρνηση. Ότι περιμένει δηλαδή να πέσει υπό το βάρος των διογκούμενων προβλημάτων και της λαϊκής δυσαρέσκειας που δεν θα μπορεί να διαχειριστεί; Ποια είναι η δική σας εκτίμηση;
Είμαστε πάρα πολύ σαφείς σε όλα τα συλλογικά κείμενα αποφάσεων και στο δημόσιο λόγο του Προέδρου και των ηγετικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, ότι αυτή η στρατηγική δεν ακουμπάει σε καμία περίπτωση τα σύγχρονα δεδομένα, καθώς μάλιστα απέναντί μας έχουμε την αδίστακτη προσπάθεια για να συγκροτηθεί και να παγιοποιηθεί ένα «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο» της τάξης του 60-65%, με κορμό τη ΝΔ, τη «δεξιά πολυκατοικία». Είναι ζήτημα δημοκρατίας να αντιμετωπιστεί αυτή «η πολιτική καρικατούρα» και να υπάρξουν κανόνες και αντιπαραθέσεις στο πλαίσιο ενός συγχρόνου διπολισμού, που θα ευνοεί την ευθεία αντιπαράθεση και τη δοκιμασία των προοδευτικών προγραμματικών λύσεων και διεξόδων απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό. Έχουμε σαφή επίγνωση της ευθύνης για να υποστηριχθεί αυτή η δημοκρατική λύση στην πολιτική ζωή του τόπου.
Πηγή: Independent News από Εφημερίδα των Συντακτών
