Σαν σήμερα, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941 στην κατεχόμενη τότε Αθήνα, ιδρύεται το ΕΑΜ και οργανώνεται η αντίσταση του λαού ενάντια στον φασισμό και τον ναζισμό. Για όλες τις αντίστοιχες επετείους συνηθίζουμε να λέμε ότι είναι επίκαιρες όσο ποτέ, ίσως λίγο μεγαλόστομα. Φέτος, όμως, μοιάζει να είναι έτσι.
Επίκαιρη τούτη την επέτειο την καθιστά πάνω απ’ όλα η επικείμενη απόφαση για τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Το «Δεν είναι αθώοι» είναι καθήκον όλων να ακουστεί δυνατά. Στις 7 Οκτωβρίου πρέπει να ανακοινωθεί η απόφαση για συνολική καταδίκη των ταγμάτων εφόδου και της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, των δολοφόνων, των επιγόνων των συνεργατών των ναζί και των νοσταλγών του ναζισμού.
Το ΕΑΜ είναι επίκαιρο τούτες τις μέρες που η υγειονομική κρίση και οι συνέπειές της πλήττουν την υφήλιο. Η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά πρέπει να κυριαρχήσουν μέσα στις σκληρές συνθήκες που διαμορφώνονται.
Όσο για μας εδώ, που μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση με περισσή αναλγησία προτάσσει την ατομική ευθύνη και συστήνει αυτοπροστασία, η κοινωνική αντίσταση είναι ο μόνος δρόμος. Απέναντι στην ολιγωρία για τη δημόσια υγεία, για τα σχολεία, για τα μέσα μεταφοράς, για την προστασία της εργασίας. Είναι η στιγμή που όλοι και όλες οφείλουμε να δηλώσουμε ότι είμαστε με τον μαθητή (έχει και όνομα, τον λένε Ξάνθο Γερμανάκο) που δήλωσε ότι η κυβέρνηση υποκινεί τις καταλήψεις στα σχολεία.
Και μην ξεχνάμε πως θέλει πολλή δουλειά η απομόνωση της απανθρωπιάς και της ξενοφοβίας των Καμμένων Βούρλων. Είναι καθήκον όλων να αντιτάξουμε φωνές και δράσεις αλληλεγγύης. Καθήκον να μιλήσουμε για την ειρήνη, αλλά και για τον ιμπεριαλισμό (ξεχασμένη λέξη) που σπέρνει πολέμους και ξεσπιτώνει ανθρώπους. Καθήκον να φωνάξουμε ότι στον καπιταλισμό όλοι οι εργάτες και οι εργάτριες, οι φτωχοί αυτού του κόσμου είναι ξένοι.
Ο δρόμος της αλληλεγγύης, του δίκιου και της αντίστασης στον εκφασισμό της κοινωνίας είναι ανηφορικός, αλλά η Αριστερά δεν έχει άλλη επιλογή παρά να τον διαβεί.
Μαρία Λυκούρα
