Απειλούνται οι ατομικές ελευθερίες και τα δικαιώματα που σχετίζονται με τον σκληρό πυρήνα του δημοκρατικού πολιτεύματος με τα μέτρα που λαμβάνονται. Αποφασίζουμε εμείς για όσα μας συμβαίνουν; Υπάρχουν μηχανισμοί διαβούλευσης και διαφάνεια στη λήψη των αποφάσεων; Είναι βολική και εθιστική η υποκατάσταση της κανονικής εκτελεστικής εξουσίας από εκτελεστικές πράξεις, είπε ο κ. Χριστόπουλος.Εμείς οι «άσχετοι» καθηγητές ΑΕΙ, όπως είπε χαρακτηριστικά, δουλεύουμε με τηλεδιασκέψεις, γιατί έχει σιγάσει η Βουλή των Ελλήνων; Λένε για «ανεύθυνη» κριτική, αλλά πότε ήταν «υπεύθυνη»;Προειδοποίησε ότι η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, υποτροπιάζει, αξίζει να μελετάμε τι συνέβη στην κρίση του `30 όταν ο Όρμπαν που το 2015 ήταν στιγματισμένος, τώρα «έδωσε γραμμή» με την στην πράξη κατάργηση του Κοινοβουλίου. Συνολικά, υπάρχει πρόβλημα στο δομικό υλικό της ΕΕ, το εθνικό κράτος δείχνει τα δόντια του.
Χρειάζεται σπρώξιμο, κριτική, να θέτουμε όλους προ των ευθυνών τους, τις διαστάσεις που δεν αντιλαμβάνονται οι κυβερνώντες. Δεν είναι στιγμή για αντιπολιτεύσεις, αλλά υπάρχει περιθώριο να ακουστεί λόγος. Να σωθεί η κοινωνία, η Δημοκρατία, η κοινότητα και όχι τα «εγωιστικά» δικαιώματα. Το αν θα φτιάξουμε επιτέλους κράτος που φροντίζει χωρίς να καταπιέζει είναι επίδικο πολιτικών αγώνων, δεν θα έρθει μόνο του, τόνισε, σε μία περίοδο που το εθνικό κράτος βρήκε σημασία στις ξεθυμασμένες οσμές του παρελθόντος, σύνορα, όρια, απαγορεύσεις κυκλοφορίας, διατάγματα και ΠΝΠ. Είναι κίνδυνος για κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, αλλά και μείζον οικονομικό επίδικο για την μεγάλη πλειοψηφία που δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι και δεν έχουν να φάνε από τα έτοιμα.
