Ο ένας (Άδωνης) απέλυσε γιατρούς κι ήθελε να κλείσει νοσοκομεία. Ο άλλος (Πορτοσάλτες) έσκουζε στο ραδιόφωνο να κλείσουμε νοσοκομεία και να τα γκρεμίσουμε. Ο τρίτος (Μητσοτάκης) κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι μεγένθυνε το δημόσιο με τις προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών. Ο τέταρτος (Οικονόμου) ούρλιαζε ότι κάναμε την Ελλάδα σοβιετία με τα ΤΟΜΥ. Ο πέμπτος (φασίστας) ακροδεξιός μας κατηγορούσε ότι βουλιάζουμε την οικονομία παρέχοντας υγειονομική κάλυψη σε όλους του πολίτες.
Σήμερα που η σκληρή πραγματικότητα είναι στα χέρια τους και πρέπει να την διαχειριστούν παρακαλάνε από τις τηλεοράσεις γιατρούς και νοσηλευτές να συμπληρώσουν αιτήσεις προσλήψεων για να στελεχώσουν το δημόσιο σύστημα υγείας. Αυτοί που διατράνωναν την αντίθεση τους στη δημόσια υγεία και με τα ΣΔΙΤ ήθελαν και θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν ολόκληρα νοσοκομεία.
Στους λάτρεις της ελεύθερης αγοράς δύο είναι οι απαντήσεις, η μία είναι του τουί του Τέλογλου που ανακάλυψε πόσο αλληλέγγυα είναι η ιδιωτική υγεία και η δεύτερη απάντηση είναι ο κορονοϊός που απέδειξε πόσο χρειαζόμαστε ένα δημόσιο και καθολικά προσβάσιμο σύστημα υγείας.
Ο κορονοϊός ξεβράκωσε τις αγορές και έριξε στα τάρταρα την υπεροχή του “όλα ρυθμίζονται μόνα τους” Η Νέα Υόρκη κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η Ιταλία στο σύνολο της είναι failed state σε σχέση με την επιδημία και όλοι κι όλες συνειδητοποίουν πόσο ανέκδοτο είναι η “ιδιωτική πρωτουβουλία” όταν αφορά την ασφάλεια του κοινωνικού συνόλου.
Τίποτα και κανένας δε θα μπορέσει να κρατήσει σταθερό ένα σύστημα που βασίζεται σε χρηματιστηριακό αέρα κοπανιστό και στην υποτιθέμενη υπεροχή της ατομικής ανέλιξης.
Το ξαναγράφω για να το θυμούνται όλοι κι όλες. Το μαξιλάρι των 30 κάτι δισεκατομμυρίων δίνει μεγάλη ανάσα στην σημερινή κυβέρνηση για να μπορέσει να αντέξει την πίεση των επόμενων εβδομάδων και μηνών. Η σταθεροποίηση του ΕΣΥ που έγινε τα προηγούμενα χρόνια και η αποφυγή της κατάρρευσης του δίνει το δικαίωμα στους σημερινούς κατσαπλιάδες να ελπίζουν ότι θα τα καταφέρουν. Η ένταξη όλων των ανασφάλιστων στην δωρεάν δημόσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κράτησε και κρατά την εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου σε ένα δίχτυ υγειονομικής ασφάλειας. Γιατί αν όλα αυτά συνέβαιναν το 2015 θα είχαμε τινάξει τα πέταλα μέσα σε μία εβδομάδα.
Αυτή είναι η βασική διαφορά του δικού μας κόσμου και του κόσμου των μητσοτάκηδων.
Και τέλος να σκύψουμε το κεφάλι μας και να στηρίξουμε το σύνολο του υγειονομικού προσωπικού που αυτές τις μέρες αλλά και τους επόμενους μήνες θα δοκιμαστεί, θα κινδυνεύσει, θα κουραστεί, θα νοσηλεύσει χιλιάδες πολίτες.
Γιατί το πιστεύουν και γιατί έτσι πρέπει να είναι μία αλληλέγγυα κοινωνία οικοδομημένη.
Χρήστος Καραγιαννίδης
Από το λογαριασμό του στο Facebook
