Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Με την συζήτηση του παρόντος προϋπολογισμού ουσιαστικά κλείνει ένας ολόκληρος κύκλος νομοθετημάτων που ξεκίνησε με εκείνο το φοβερό πολυνομοσχέδιο στις αρχές Αυγούστου, με τα πρώτα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης. Περάσαμε στον περιβόητο “αναπτυξιακό” νόμο, που εκεί πραγματικά είχαμε πιο συστηματική αντεργατική νομοθέτηση καθώς και μια σειρά άλλων, πολύ συγκεκριμένων, “φωτογραφικών” ρυθμίσεων.
Είδαμε μετά το νομοσχέδιο για τη ΔΕΗ, το νομοσχέδιο για το φορολογικό, τα κόλπα με τον “ΦιλόΔημο” από το Υπουργείο Εσωτερικών. Δεν είδαμε όμως κάτι το οποίο θα περίμενε ο ελληνικός λαός. Διότι έχοντας βγει από τα μνημόνια, έχοντας κλείσει τον κύκλο των μνημονίων, θα περίμενε κανείς να έχουμε στον Προϋπολογισμό το αποτύπωμα της σημερινής συγκυρίας. Θα περίμενε κανείς να έχουμε έναν Προϋπολογισμό, μετά από χρόνια, που να εκμεταλλεύεται το οικονομικό περιβάλλον, τις νέες δυνατότητες. Να δούμε τι σημαίνει αυτό για νέες θέσεις εργασίας και ποιες θέσεις εργασίας.
Να δούμε πως αυτές οι νέες δυνατότητες, αυτό το κομμάτι της ανάπτυξης που όλοι λένε ότι θα υπάρξει -και ήδη έχει φανεί πως η οικονομία βαδίζει με σταθερότητα στους δρόμους ανάπτυξης- πώς θα διανεμηθεί, πως θα κατευθυνθεί. Παρόλα αυτά έχουμε έναν Προϋπολογισμό ο οποίος κινείται σε μια παλιά, κλασική και γνωστή λογική για την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας. Αυτή που λέει φοροαπαλλαγές για τους πολύ λίγους με πρόσχημα κάποια ψίχουλα για τους μικρούς. Μια ταξική μεροληψία.
Ωστόσο, μια και κλείνουμε το ’19, νομίζω ότι εκείνο το οποίο θα έπρεπε να απονείμουμε στη Νέα Δημοκρατία, στην παρούσα κυβέρνηση, είναι το πρώτο βραβείο της πολιτικής αναξιοπιστίας.
Διότι πολιτική αναξιοπιστία είναι να κάνεις εκλογές λέγοντας ότι θα μειώσεις τα πρωτογενή πλεονάσματα και από τη στιγμή που γίνεσαι κυβέρνηση να το ξεχνάς στο εξωτερικό και να λες ότι αυτό έχει ως προϋπόθεση κάποιες μεταρρυθμίσεις.
Πολιτική αναξιοπιστία είναι να μιλάς για 4% ρυθμό ανάπτυξης προεκλογικά, να έχεις πείσει τους πάντες ότι μόλις αναλάβεις θα αρχίσει να καλπάζει η οικονομία και στον Προϋπολογισμό να αποτυπώνεται μια πρόβλεψη για 2,8% ρυθμό ανάπτυξης. Όταν ήδη από το πρώτο εξάμηνο -χάρη στη δική μας πολιτική, είχαμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το πρώτο εξάμηνο- περάσαμε το 2% ανάπτυξης.
Πολιτική αναξιοπιστία είναι να μιλάς για τα μεσαία στρώματα και την ίδια στιγμή να εξαγγέλλεις μια πολιτική με την οποία τα χαρίζεις όλα στους πολύ ισχυρούς και στα μεσαία στρώματα την πολιτική σου συμπάθεια.
Πολιτική αναξιοπιστία είναι το να βλέπεις ότι η οικονομία δεν μπορεί να προχωρήσει μόνο με ευχές και καλά λόγια και την ίδια στιγμή, που υπάρχει πραγματικά ανάγκη στήριξης των μικρών και μεσαίων εισοδημάτων, να ψηφίζεις αυξήσεις στη ΔΕΗ που αυξάνουν και το οικογενειακό κόστος, αλλά και το επιχειρηματικό.
Πολιτική αναξιοπιστία είναι το να μιλάς στο όνομα της ελεύθερης αγοράς και την ίδια στιγμή, με την πολιτική σου να φτιάχνεις σκληρά ιδιωτικά μονοπώλια. Όπως αυτό το οποίο επιχειρείτε να κάνετε στον τομέα του φυσικού αερίου, στα δίκτυα. Όπως αυτό που εξήγγειλε πριν από λίγο ο κ. Υπουργός Ενέργειας για τον ΔΕΔΔΗΕ. Και μάλιστα έχει το θράσος να μιλάει για τον ΑΔΜΗΕ και να λέει ότι εμείς ιδιωτικοποιήσαμε τον ΑΔΜΗΕ, λέγοντας “μα καλά και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το έκανε;”. Μισό λεπτό.
Η ΔΕΗ όπως ξέρετε είναι 51% δημόσιο 49% ιδιωτικός τομέας. Εμείς αυτή την αναλογία την κρατήσαμε στον ΑΔΜΗΕ. Το 51% είναι υπό δημόσιο έλεγχο, μόνο που τώρα δεν είναι στη ΔΕΗ, είναι στο καθαρό δημόσιο. Και το ερώτημα είναι: ποιος είναι ο λόγος ο κερδοφόρος ΑΔΜΗΕ, ένα φυσικό μονοπώλιο, να ιδιωτικοποιηθεί αυτή τη στιγμή περαιτέρω, όπως μας είπατε; Και έρχεστε και μας λέτε ότι στο ΔΕΔΔΗΕ θα κάνετε το ίδιο.
Προσέχτε. Λέτε 51% στη ΔΕΗ. Αλλά αυτό το 51% χωρίζεται επίσης στο εσωτερικό της ΔΕΗ σε 51% και 49% αντίστοιχα στο δημόσιο και στους ιδιώτες. Άρα, ουσιαστικά χάνει τον έλεγχο το δημόσιο στον ΔΕΔΔΗΕ. Αυτό ξέρετε, αυτό κάνετε.
Την ίδια στιγμή, δεν μπορείτε να βγάλετε κάποια οφθαλμοφανή συμπεράσματα. Είδατε τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, αυτά που ανέφερα πριν σε σχέση με το ρυθμό της ανάπτυξης. Μία από τις αιτίες του, πάνω από 2%, ρυθμού ανάπτυξης της οικονομίας το πρώτο εξάμηνο, οφείλεται ακριβώς στην αύξηση του κατώτατου μισθού.
Οφείλεται στο γεγονός ότι, μέσω των συλλογικών συμβάσεων, σε μεγάλους κλάδους της οικονομίας αυξήθηκαν οι μισθοί και άρα έχουμε περισσότερο διαθέσιμο εισόδημα στην αγορά. Οφείλεται στο γεγονός ότι εμείς, σε αυτό που ονομάσαμε υπερπλεόνασμα, ανεξάρτητα από το πως προέκυψε μέσα στις συνθήκες των μνημονίων, δεν φερθήκαμε «τσιγκούνικα» όπως κάνετε εσείς. Όλα αυτά συνέτειναν στο να πιαστεί αυτός ο ρυθμός ανάπτυξης.
Υπάρχουν όμως και συμπαθείς σε εμένα πολιτικές αναξιοπιστίες. Είναι αυτή η αναξιοπιστία στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών. Τέτοιες πολιτικές αναξιοπιστίες να τις έχουμε. Εκεί που την καταγγέλλατε, τώρα “πίνετε νερό στο όνομά” της. Υπάρχει και μία άλλη πολιτική αναξιοπιστία.
Στο προσφυγικό. Και εκεί αλλά λέγατε και αλλιώς τα λέτε τώρα όταν βγαίνετε έξω. Ελπίζω να μη διολισθήσετε σε αυτό που σας πιέζει η Ακροδεξιά συνιστώσα σας και πάτε για κλειστά κέντρα. Αυτό δεν το έχουμε ανάγκη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Είναι φανερό ότι έχετε ξεκινήσει την επίθεση στην κοινωνία. Και ξέρετε, όταν μία κυβέρνηση επιτίθεται στην κοινωνία, τότε επιστρατεύει τον αυταρχισμό. Σήμερα, πριν από λίγο, βγήκε στο φως της δημοσιότητας άλλη μία καταγγελία. Ανατρέξτε στο tvxs.gr, εγώ εκεί το είδα, υπάρχει και σε άλλες ιστοσελίδες. Μια 22χρονη φοιτήτρια στην Πατησίων. Της έκαναν έλεγχο προληπτικά και της ζήτησαν να βγάλει το παντελόνι της καταμεσής της Πατησίων. Ποιος τελικά δίνει το δικαίωμα στην Ελληνική Αστυνομία να στοχοποιεί την νεολαία; Αυτός ο κατήφορος, ο ολισθηρός, ο αυταρχικός, είναι επικίνδυνος. Τι σήμα στέλνετε; Σταματήστε να στοχοποιείτε την ελληνική νεολαία. Δεν είναι δυνατόν να δίνετε τέτοια δικαιώματα στον οποιονδήποτε, να συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο. Δεν είναι δυνατόν οι μαθητές να βγαίνουν και να τους τραβάτε από το αυτί έξω από τους κινηματογράφους επειδή βλέπουν το Joker. Δεν είναι δυνατόν να μπαίνετε στα κέντρα διασκέδασης με προτεταμένα τα όπλα. Δεν είναι δυνατόν να ταπεινώνετε και να εξευτελίζετε νέους ανθρώπους. Αυτός ο δρόμος είναι ολισθηρός και σας καλώ να τον εγκαταλείψετε το συντομότερο δυνατό. Σας ευχαριστώ.
Πάνος Σκουρλέτης
Πηγή: Η Αυγή
