ΟΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΕΣ παρατάξεις σε όλο τον δυτικό –και όχι μόνο– κόσμο παίζουν πάντα με την προπαγάνδα περί νόμου και τάξης. Δηλώνουν οι ίδιες αυθεντικοί προστάτες της ζωής και της ατομικής περιουσίας και διαφημίζουν τη βούλησή τους για ασφαλέστερες γειτονιές και επιτηρούμενους δρόμους.
Η εμπειρία και η γνώση που έχουμε ώς τώρα από την εφαρμογή αυτού του δόγματος μας δείχνουν πως πάντα φτάνουμε στο να έχουμε αυθαιρεσία, κρατική καταστολή, αυταρχισμό και καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Στην Ελλάδα τα τελευταία 4 χρόνια η «δημοσιογραφική» προπαγάνδα είχε ξεσαλώσει με τη συστηματική καλλιέργεια τρόμου μέσα από τα κανάλια και τις εφημερίδες.
Τα προηγούμενα χρόνια, αν άκουγε κάποιος τα δελτία ειδήσεων ή διάβαζε τις εφημερίδες, θα θεωρούσε πως οι πολίτες αυτής της χώρας ζουν από θαύμα και ευγνωμονούν τον Θεό όταν γυρίζουν ζωντανοί στο σπίτι τους το βράδυ.
Τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και οι «ειδήμονες» της παρακολούθησης της παραβατικότητας στην Ελλάδα δήλωναν συνεχώς ότι είχαμε έκρηξη της εγκληματικότητας και κανείς πλέον δεν κοιμάται ξέγνοιαστος τα βράδια στη χώρα που κυβερνούν οι κατσαπλιάδες.
ΑΥΤΗ Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ, όπως φάνηκε κι από το αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών, απέδωσε καρπούς στη Ν.Δ. Αρκετοί πολίτες θεώρησαν πως με την έλευση της Ν.Δ. η ασφάλεια της περιουσίας τους και της ίδιας τους της ζωής θα ενισχυθεί σημαντικά.
Για το μόνο που δεν ενδιαφέρθηκαν όμως τα κανάλια και οι εφημερίδες που στηρίζουν ανηλεώς τη Ν.Δ. είναι η αλήθεια.
Και για το μόνο που δεν ανησύχησαν οι πολίτες που επέλεξαν τη Ν.Δ. στις εκλογές ήταν αν όντως αυτοί που τους «ενημέρωναν» έλεγαν την αλήθεια.
Και η αλήθεια είναι ζοφερή τόσο για τη Ν.Δ. όσο και για τους υπαλλήλους της στα ΜΜΕ, αλλά κυρίως είναι πικρή για όσους πίστεψαν στους επίδοξους σωτήρες τους και την υπερψήφισαν.
ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ. δεν είναι επτασφράγιστο μυστικό και ο καθένας μας μπορεί να τα βρει πολύ εύκολα στην ιστοσελίδα της. Και αυτά τα στοιχεία καταδεικνύουν τη μεγάλη απάτη που στήθηκε με μοναδικό σκοπό να τρομάξει τον κόσμο, να του δημιουργήσει αίσθημα ανασφάλειας και φυσικά να του υποδείξει τη λύση για την καταπολέμηση αυτού του αισθήματος.
Θα πάρω ενδεικτικά δύο χρονιές προς σύγκριση, αλλά τονίζω ξανά πως όλοι μπορούν να έχουν πρόσβαση στα στοιχεία και να συγκρίνουν οποιεσδήποτε χρονιές.
Το 2012, λοιπόν, σε σύγκριση με το 2018. Θα μείνω στις παραβάσεις που ενισχύουν το αίσθημα φόβου αλλά και δημιουργούν μια αίσθηση πανικού ή ανασφάλειας. Η πρώτη παράβαση είναι οι ανθρωποκτονίες: το 2012 είχαμε συνολικά 165 τελεσμένες ανθρωποκτονίες και το 2018 είχαμε 94. Φαντάζομαι ότι το 2012 θα έπρεπε ο φόβος να ήταν τουλάχιστον διπλάσιος από το 2018, αλλά φυσικά κάτι τέτοιο δεν συνέβη γιατί φρόντισε η προπαγάνδα να μην το γνωρίζετε.
Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ, επίσης, το 2012 είχε 599 υποθέσεις, ενώ το 2018 έφτασε στις 174. Οι βιασμοί το 2012 ήταν 167, ενώ το 2018 ήταν 157.
Από πού βγαίνει λοιπόν το συμπέρασμα ότι το 2018 οι πολίτες δεν τολμούσαν να βγουν στον δρόμο; Μα το συμπέρασμα αυτό βγαίνει όταν ακούς τα δελτία των 8.
Ας δούμε όμως και την ασφάλεια της περιουσίας, που τάχα καταρρακώθηκε στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι συνολικές διαρρήξεις και κλοπές το 2012 ήταν 87.912 και το 2018 ήταν σαφέστατα λιγότερες κι έφτασαν στις 74.183. Μάλλον το 2012 δεν θα έπρεπε να κοιμούνται και πολύ άνετα οι πολίτες αυτής της χώρας.
ΔΙΑΡΡΗΞΕΙΣ ιερών ναών το 2012 έχουμε 601, ενώ το 2018 μόλις 69. Διαρρήξεις καταστημάτων το 2012 έχουμε 10.252, ενώ το 2018 μειώνονται στις 7.808. Πότε ένιωθαν λοιπόν πιο ασφαλείς οι επιχειρηματίες;
Στις κλοπές παντός είδους τροχοφόρων έχουμε, το 2012, 31.166 και το 2018 μειώνονται στις 23.969. Πότε ανησυχούσαν περισσότερο οι κάτοχοι μοτοσικλετών και αυτοκινήτων;
Οι ληστείες τραπεζών το 2012 φτάνουν τις 75, ενώ το 2018 μειώνονται στις 10. Οι ληστείες με αρπαγή τσάντας το 2012 είχαν φτάσει τις 531, ενώ το 2018 ήταν 289.
Και θα μπορούσα να συνεχίσω με παράθεση κάθε είδους παραβατικών πράξεων, που στη συντριπτική τους πλειονότητα έχουν μειωθεί σε σχέση με το πολύ πρόσφατο παρελθόν, όταν τη διακυβέρνηση της χώρας την είχαν οι σημερινοί υπερασπιστές του δόγματος «νόμος και τάξη».
Τα παραπάνω δεδομένα μού δημιουργούν τα ακόλουθα ερωτήματα:
Καταγράφεται ως εγκληματικότητα, και σωστά, το να μπεις σε μια τράπεζα και να πάρεις με την απειλή όπλου ένα x χρηματικό ποσό. Το να δανείζεσαι εκατοντάδες εκατομμύρια που –διαπιστωμένα– δεν τα επιστρέφεις, δηλώνοντας, μάλιστα, με τις πράξεις σου τη βούλησή σου να μην το κάνεις ποτέ, καταγράφεται άραγε στους πίνακες της εγκληματικότητας;
ΘΕΩΡΕΙΣΑΙ στρατηγικός κακοπληρωτής όταν οφείλεις στη ΔΕΗ κάποιες χιλιάδες ευρώ. Η οφειλή κάποιων εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ στη ΔΕΗ (που από καμία πράξη σου δεν διαφαίνεται ότι είσαι διατεθειμένος να την πληρώσεις) και η ταυτόχρονη παρουσίαση της επιχείρησης ως μη βιώσιμης καταγράφεται άραγε στις απάτες;
Εγκληματικότητα επίσης για τη Νέα Δημοκρατία είναι η μη πληρωμή εισιτηρίου στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και οι παραβάτες χαρακτηρίζονται «αποβράσματα» της κοινωνίας. Πώς θα έπρεπε να χαρακτηρίζονται λοιπόν οι υπουργοί που «βρέθηκαν» να μην πληρώνουν τέλη κυκλοφορίας στα οχήματα πολυτελείας με τα οποία κυκλοφορούν ή να παραβιάζουν απροκάλυπτα τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας;
ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ οι έννοιες για το σύνολο των στελεχών της Ν.Δ. δεν έχουν την ίδια ακριβώς σημασία που έχουν για όλους εμάς τους υπόλοιπους.
Ή αυτό συμβαίνει ή απλά κάπως πρέπει να πειστεί ο κόσμος ότι χρειάζονται άμεσες –και εκτός ΑΣΕΠ ή Σχολής– προσλήψεις στην Αστυνομία. Χίλιους πεντακόσιους (1.500) ειδικούς φρουρούς αντί για δασκάλους και γιατρούς.
Η τρομοκρατία πιάνει τόπο.
Ο Χρήστος Καραγιαννίδης εκλέχτηκε βουλευτής στον νομό Δράμας το 2012 και το 2015 με τον ΣΥΡΙΖΑ
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
