«Θα αποτελούσε μεγάλη διαφορά για τις ΗΠΑ, οικονομικά, εάν μπορούσαμε να πετύχουμε οι αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες να επενδύουν και να παράγουν πετρέλαιο [στη Βενεζουέλα], παίζουμε πολλά και αυτό πρέπει να μας βγει με σωστό τρόπο», τόνισε ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου Τζον Μπόλτον αποκαλύπτοντας με τον πλέον κυνικό τρόπο τους λόγους για τους οποίους οι ΗΠΑ αποφάσισαν για άλλη μια φορά να… εξάγουν τη δημοκρατία στον κόσμο. Κάτι ανάλογο προσπαθεί να πετύχει ο Μπόλτον στη Βραζιλία του φασιστοειδή Ζαΐρ Μπολσονάρου, ενώ μπορεί μετά τη Βενεζουέλα να ζητήσει εκλογές και στο… Μεξικό, όπου ο αριστερός Πρόεδρος Αντρές Μανουέλ Λόπες Οβραδόρ (ΑΜΛΟ) άρχισε να σηκώνει για τα καλά κεφάλι στον ενεργειακό τομέα.
Ας είμαστε ειλικρινείς, το πρόβλημα του Ντόναλντ Τραμπ και των γερακιών του δεν είναι ο Νικολάς Μαδούρο και ο σοσιαλισμός α λα… βενεζοελάνικα. Το πρόβλημα είναι ότι ο Μαδούρο κάτω από την καρέκλα του στο προεδρικό μέγαρο του Μιραφλόρες κρύβει τα υψηλότερα εξακριβωμένα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο, που ξεπερνούν και αυτά της Σαουδικής Αραβίας.
Σύμφωνα με τις «αξιόπιστες» εκθέσεις της CIA, τη CIA World Factbook, η Βενεζουέλα διαθέτει συνολικά αποθέματα πετρελαίου που ξεπερνούν τα 300 δισ. βαρέλια πετρελαίου, χάρη στα τεράστια αποθέματα της «Πετρελαϊκής Ζώνης του Ορινόκο ‘Ούγκο Τσάβες’», τα αποθέματα του φυσικού αερίου φθάνουν τα 150 τρισ. κυβικά μέτρα. Θα μας βοηθούσε να καταλάβουμε καλύτερα την πρεμούρα του Μπόλτον εάν λέγαμε ότι τα αποθέματα του Ιράκ υπολογίζονται στα 140 δισ. βαρέλια και της Λιβύης στα 48 δισ. βαρέλια;
Το υπέδαφος της Βενεζουέλας διαθέτει επίσης μεγάλα αποθέματα χρυσού, διαμαντιών και άλλων ορυκτών και μετάλλων. Η Βενεζουέλα έχει τα δεύτερα σε μέγεθος αποθέματα χρυσού στον κόσμο και τεράστια αποθέματα κολτάν, που χρησιμοποιείται στα κινητά τηλέφωνα.
Το πρόβλημα της Βενεζουέλας δεν είναι ότι έχει έναν «δικτάτορα» που επιτρέπει σε κάποιον να αυτοανακηρύσσεται «μεταβατικός Πρόεδρος», να ελέγχει εφημερίδες και τηλεοράσεις, να διοργανώνει πορείες και διαδηλώσεις και να διορίζει πρεσβευτές, γραμματείς και φαρισαίους χωρίς πρόβλημα.
Το πρόβλημα της Βενεζουέλας είναι ότι αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα που είχε το Ιράκ, η Λιβύη, η Βραζιλία του Λούλα και της Ρουσέφ ή που μπορεί να έχει αύριο το Μεξικό του ΑΜΛΟ: τεράστια ενεργειακά αποθέματα που οι κυβερνήσεις τους κρατούσαν μακριά από τις αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες. Κάποτε υπήρχαν οι «Επτά Αδελφές» και οι Ροκφέλερ. Σήμερα, από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, μετά από διαδοχικές συγχωνεύσεις, έμειναν μόνο δύο, η ExxonMobil και η Chevron, με τα πρώην στελέχη τους να συνεχίζουν να γίνονται κορυφαίοι υπουργοί, όπως ο (κατά Τραμπ) «βλάκας και τεμπέλης» πρώην υπουργός Εξωτερικών και πρώην πατέρας αφέντης της ExxonMobil Ρεξ Τίλερσον.
Καταλαβαίνουμε την ενόχληση του Τραμπ όταν έμαθε ότι η Βενεζουέλα, παρά τις σκληρές κυρώσεις που της είχε επιβάλει, κατάφερε το 2017 να διπλασιάσει τις εξαγωγές μη πετρελαιοειδών, κυρίως με εξαγωγές χρυσού στην Ολλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ελβετία, τη Βρετανία, κυρίως την Τουρκία, αλλά και τις ίδιες τις ΗΠΑ. Μόνο τους πρώτους μήνες του 2018 οι εξαγωγές χρυσού της Βενεζουέλας στην Τουρκία έφθασαν στα 900 εκατ. δολάρια.
Ο Μαδούρο μπορεί να ορκίστηκε στις 10 Ιανουαρίου, μπροστά σε τουλάχιστον 140 αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων και τους εκπροσώπους τους, για τη δεύτερή του θητεία, αλλά δεν «ορκίστηκε» να επιστρέψει στις ΗΠΑ τις πετρελαιοπηγές που εκμεταλλεύονταν κάποτε.
Έτσι ξεκίνησαν κάποιες νέες κυρώσεις, καθαρά πειρατικού χαρακτήρα, όπως το «πάγωμα» ή, πιο καλά, η κατάσχεση ενεργητικού αξίας 7 δισ. δολαρίων της πετρελαϊκής της Βενεζουέλας PDVSA στις ΗΠΑ, ενώ ο Μπόλτον έφθασε να συνεδριάζει με το διοικητικό συμβούλιο της θυγατρικής της στις ΗΠΑ, την Citgo, για να περάσει τα στοιχεία της στον «προσωρινό Πρόεδρο» Χουάν Γκουαϊδό. Με κυνισμό και θράσος ζητούν από τον Μαδούρο να συνεχίσει να εξάγει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής των 1,5 εκατ. βαρελιών την ημέρα της PDVSA στις ΗΠΑ και αυτοί να βάζουν τα χρήματα σε μπλοκαρισμένους λογαριασμούς, που στο τέλος θα μπορεί πιθανόν να διαχειριστεί ο Γκουαϊδό.
Ο «προσωρινός Πρόεδρος» παρουσίασε μάλιστα ένα οικονομικό πρόγραμμα, αντίγραφο των προγραμμάτων της «Σχολής του Σικάγου», ενώ ορισμένοι κύκλοι υποστηρίζουν ότι ήδη συμφώνησε στην πώληση τουλάχιστον του 50% της PDVSA σε αμερικανικές εταιρείες.
Μεξικό: Υποκριτές, κάτω τα χέρια από το πετρέλαιό μας!
Στο Μεξικό ο νέος αριστερός πρόεδρος Αντρές Μανουέλ Λόπρες Οβραδόρ ξεκίνησε πραγματικό πόλεμο για να διασώσει τον δημόσιο πετρελαϊκό κολοσσό της χώρας, την Pemex, από τα σχέδια ιδιωτικοποίησης της εταιρείας από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Ακόμη χειρότερα για τις ΗΠΑ του Τραμπ, ο αποκαλούμενος ΑΜΛΟ θέλει να επαναδιαπραγματευτεί όλες τις συμφωνίες που έχει η Pemex με τις ΗΠΑ για την άντληση και πώληση πετρελαίου στον Κόλπο του Μεξικού. Γεγονός που έχει μετατρέψει αυτόματα τον ΑΜΛΟ σε επικίνδυνο εχθρό των αμερικανικών ενεργειακών συμφερόντων.
Όταν η Fitch υποβάθμισε την αξιολόγηση της Pemex στις 30 Ιανουαρίου, o ΑΜΛΟ τόνισε ότι «μια από αυτές τις ημέρες θα καλέσω τις εταιρείες αξιολόγησης να έρθουν, γιατί θέλω να τις ενημερώσω για τη διαφθορά στην Pemex, επειδή είναι κάτι που αυτοί δεν βλέπουν ή δεν θέλουν να δουν, αλλά που εμείς εργαζόμαστε για να τελειώσει».
Γιατί τα είπε αυτά ο ΑΜΛΟ;
Πώς είναι δυνατόν μια εταιρεία με 30.000 πηγάδια πετρελαίου, 300 υπεράκτιες πλατφόρμες και παραγωγή τουλάχιστον 1,7 εκατ. βαρελιών πετρελαίου την ημέρα να έχει ζημιές; Αυτό είναι το θαύμα του καπιταλισμού και της ελεύθερης οικονομίας, αφού οι ζημιές της εταιρείας ξεπερνούν τα 106 δισ. δολάρια.
Το δεξιό PAN πιέζει τον ΑΜΛΟ να ιδιωτικοποιήσει άμεσα την εταιρεία ή να τη δώσει στους εργαζόμενους, για να πληρωθούν όσα τους χρωστάει και να ιδιωτικοποιηθεί στη συνέχεια. Η απάντηση του ΑΜΛΟ είναι ότι θα σταματήσει τη λεηλασία της Pemex και του πλούτου των πολιτών της χώρας αυξάνοντας μάλιστα τις επενδύσεις σε αυτήν. «Είναι υποκριτές, ποτέ δεν είπαν τίποτα, είχαν τη σιωπή της συνενοχής και τώρα που θα εξυγιάνουμε την Pemex έρχονται με τις συμβουλές τους ή προσπαθούν να μας πείσουν για την ανάγκη να εγκαταλείψουμε την Pemex», προειδοποίησε ο Πρόεδρος του Μεξικού.
Τη στιγμή που οι αγορές πιέζουν για την ιδιωτικοποίηση της Pemex, o ΑΜΛΟ αύξησε στον νέο προϋπολογισμό τις δημόσιες επενδύσεις κατά 14% ή κατά 20 δισ. ευρώ, για να αυξήσει την ημερήσια παραγωγή από τα 1,7 στα 2,4 εκατ. βαρέλια πετρελαίου έως το 2024. Ο ΑΜΛΟ ισχυρίζεται μάλιστα ότι «θα σώσω την Pemex, όπως έκανε ο Κάρδενας», ο πρώην Πρόεδρος, που εθνικοποίησε το 1938 το πετρέλαιο και έδιωξε από το Μεξικό τις αμερικανικές και βρετανικές εταιρείες του τομέα. Ο ΑΜΛΟ πάγωσε για τρία χρόνια τις δημοπρασίες εξόρυξης, καταγγέλλοντας τον κερδοσκοπικό χαρακτήρα των ιδιωτικών εταιρειών και την έλλειψη ενδιαφέροντος για την πραγματική εξόρυξη πετρελαίου, ενώ προσπαθεί με τον έλεγχο των τιμών να οδηγήσει στη μείωση της τιμής της βενζίνης και στην αύξηση της παραγωγής της για να είναι αυτάρκης η χώρα. Η εταιρεία είχε ζημιές 16,8 δισ. δολαρίων το 2017 (άνοδος 74,4% σε σχέση με τα 9,66 δισ. δολάρια του 2016), ενώ τα έσοδα έφθασαν στα 71 δισ. δολάρια (άνοδος 30,1%). Είναι η εταιρεία που κρατά στα πόδια της ολόκληρη τη χώρα.
Βραζιλία: Μπολσονάρου και «Σχολή του Σικάγου» στην Petrobras
Στη Βραζιλία ο Ζαΐρ Μπολσονάρου δεν έχασε χρόνο και διόρισε ως πρόεδρο της Petrobras έναν έμπιστο οικονομολόγο της «Σχολής του Σικάγου», τον Ρομπέρτο Καστέλο Μπράνκο, ο οποίος δεσμεύτηκε αμέσως για αποεπενδύσεις και ιδιωτικοποίηση της εταιρείας, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία το χρέος των 73 δισ. δολαρίων της εταιρείας.
Ο πρώην Πρόεδρος της Βραζιλίας Ινιάσιο «Λούλα» Ντα Σίλβα είχε απαγορεύσει την πώληση ενεργητικού ή την ιδιωτικοποίηση της Petrobras και είχε εκδώσει σειρά διαταγμάτων, ενώ ανάλογες αποφάσεις έχουν εκδώσει αρκετά δικαστήρια της χώρας εναντίον της πώλησης στοιχείων του ενεργητικού της. Τώρα ο Καστέλο Μπράνκο θα πρέπει να ανατρέψει όλη αυτή την πολιτική και τις δικαστικές αποφάσεις, ενώ είναι πλέον σαφές γιατί ο Λούλα βρίσκεται στη φυλακή, και μάλιστα για «σκάνδαλο» με την Petrobras, και ο Μπολσονάρου στην προεδρία.
«Έβαλαν την αλεπού στο κοτέτσι. Ήρθαν για να καταστρέψουν την εταιρεία», κατήγγειλε ο επικεφαλής του συνδικάτου των εργαζομένων του πετρελαϊκού τομέα FNP Εντουάρντο Ενρίκε, καθιστώντας σαφές ότι οι εργαζόμενοι και η κοινωνία πρέπει να αντιδράσουν στην πώληση του ενεργητικού της Petrobras, δηλαδή των διυλιστηρίων και της εκμετάλλευσης των τεραστίων αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που ελέγχει, και τελικά στη πώλησή της.
Η Petrobras παράγει 2,63 ισοδύναμα βαρέλια πετρελαίου την ημέρα, εκ των οποίων 2,53 εκατ. στη Βραζιλία, ενώ μαζί με τις θυγατρικές της είχε παραγάγει 3,28 εκατ. βαρέλια ισοδύναμου πετρελαίου την ημέρα το 2018. Τα αποδεδειγμένα πετρελαϊκά αποθέματα της Βραζιλίας φτάνουν τα 14 δισ. βαρέλια, τα δεύτερα μεγαλύτερα στη Λατινική Αμερική μετά τη Βενεζουέλα, και αναμένεται να αυξηθούν από νέες υπεράκτιες ανακαλύψεις κοιτασμάτων.
Αργύρης Παναγόπουλος
Πηγή: Η Αυγή
