Η νομιμοποίηση του ΚΚΕ τον Σεπτέμβριο του 1974 παρουσιάζεται συχνά -και όλο και εντονότερα- ως μια γενναιόδωρη χειρονομία του Κωνσταντίνου Καραμανλή για την άρση του διχασμού που είχε κληροδοτήσει ο Εμφύλιος. Σε αυτό το σχήμα, η πορεία προς τη Δημοκρατία είναι το αποτέλεσμα της ωρίμανσης του ιστορικού ηγέτη της ελληνικής Δεξιάς. Η οπτική αυτή αδιαφορεί, συνειδητά, για τον μεγάλο ελέφαντα στο δωμάτιο του 1974: την κοινωνική δυναμική που είχε απελευθερώσει η πτώση της χούντας.
Η νομιμοποίηση του ΚΚΕ ήταν εντέλει μια προληπτική κίνηση κατευνασμού και σταθεροποίησης της εύθραυστης μετάβασης απέναντι στην ανησυχία ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι η επόμενη Πορτογαλία. Η ιστορία της Μεταπολίτευσης δεν είναι μόνο η ιστορία των πολιτικών ανδρών. Είναι πάνω από όλα, η ιστορία των κοινωνικών αγώνων και της διεκδίκησης του εκδημοκρατισμού σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Και η Αριστερά, με όλες της τις αντιφάσεις, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο σε αυτήν.
Ο Κωστής Καρπόζηλος είναι ιστορικός και συγγραφέας
