Ο πόλεμος στην Γάζα συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, με θύματα κυρίως αμάχους, πάνω από έντεκα χιλιάδες άμαχοι έχουν σκοτωθεί από τα ισραηλινά πυρά, ενώ πραγματοποιήθηκε και η ισραηλινή επίθεση εναντίον του μεγαλύτερου νοσοκομείου της Γάζας, του Αλ Σίφα.
Ο πόλεμος στην Γάζα
Όλα αυτά παραβιάζουν με τον πιο εμφανή τρόπο το Δίκαιο του Πολέμου και το Ανθρωπιστικό Δίκαιο, αλλά το Ισραήλ επιμένει ότι για τις επιθέσεις αυτές ευθύνονται αποκλειστικά οι τρομοκράτες της Χαμάς, που κρατούν ομήρους τους κατοίκους της Γάζας και επομένως δεν φέρει καμία ευθύνη. Προφανώς, το γεγονός ότι οι πλέον των δύο εκατομμυρίων κάτοικοι της Γάζας είναι εγκλωβισμένοι και ο ισραηλινός αποκλεισμός τούς έχει φέρει σε σημείο να λιμοκτονούν κυριολεκτικά, όπως επίσης και το γεγονός ότι πεθαίνουν νεογέννητα και ασθενείς, επειδή το Ισραήλ διέκοψε την ηλεκτροδότηση της Γάζας, είναι και πάλι ευθύνη της Χαμάς. Φαίνεται, ότι εν ονόματι της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, δεν υπάρχει κανένας φραγμός για το Ισραήλ, το οποίο αυτήν την περίοδο κυβερνάται από την πλέον ακραία συντηρητική κυβέρνηση στην Ιστορία του.
Ως εκ τούτου, η επίθεση στο Αλ Σίφα, ήταν ζήτημα χρόνου. Η φρίκη που προκάλεσε η επίθεση στο νοσοκομείο είναι ανείπωτη, αλλά ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε ότι βρήκε όπλα και πολεμοφόδια, πράγμα το οποίο διαψεύδει η Χαμάς. Επομένως, η επίθεση ήταν αναγκαία για την εξολόθρευσή της, στόχο τον οποίο είχε θέσει από την αρχή του πολέμου -και δημοσίως- ο ισραηλινός πρωθυπουργός. Η επίθεση στο νοσοκομείο Αλ Σίφα προκάλεσε διεθνή κατακραυγή αλλά και την έντονη αντίδραση διεθνών ανθρωπιστικών Οργανώσεων, όπως της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού, του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας κ.α. Το Ισραήλ, όμως, κωφεύει σε όλα αυτά, όπως επίσης και στις κατηγορίες ότι η επίθεσή του είναι απολύτως δυσανάλογη, πολύ περισσότερο που στρέφεται κυρίως εναντίον αμάχων, και συνεχίζει το καταστροφικό του έργο.
Ο πόλεμος στην Δυτική Όχθη
Μπορεί η αιματοχυσία στην Γάζα να έχει απορροφήσει το διεθνές ενδιαφέρον, και δικαίως, ωστόσο στην Δυτική Όχθη, διεξάγεται ένας αδιάκοπος «πόλεμος χαμηλής έντασης», ο οποίος στην προκειμένη περίπτωση συγκεκριμενοποιείται με την δημιουργία όσο το δυνατόν μεγαλύτερων δυσκολιών στην καθημερινότητα των Παλαιστινίων, τις αυθαίρετες συλλήψεις και φυλακίσεις, τις δολοφονίες πολιτών, μόνο το 2023 έχουν σκοτωθεί σχεδόν διακόσιοι άνθρωποι, την βίαιη εκδίωξη Παλαιστινίων από τα σπίτια τους και τα χωριά τους και βέβαια την εξάπλωση των παράνομων εποικισμών στην Δυτική Όχθη. Παράλληλα, οι έποικοι, το κόμμα των οποίων συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό, ταπεινώνει τους Παλαιστίνιους, βιαιοπραγεί εναντίον τους και αυθαιρετεί διώχνοντάς τους από τα σπίτια τους. Αντίστοιχα φαινόμενα, βέβαια, παρατηρούνται και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Μέσα σε αυτό το κλίμα τρομοκράτησης των Παλαιστινίων από τις ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας και τους εποίκους, με την κάλυψη της κυβέρνησης, από την αρχή του πολέμου του Οκτωβρίου, οκτακόσιοι Παλαιστίνιοι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους στην Δυτική Όχθη. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αν και το Ισραήλ δεν έχει προχωρήσει τυπικά στην προσάρτηση των ισραηλινών οικισμών στην Δυτική Όχθη, όπως προέβλεπε η λεγόμενη Συμφωνία του αιώνα, το κάνει στην πράξη, αφού συνεχίζει την επέκταση τους. Μόνο τον Ιούνιο του 2023, το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι θα χτιστούν πέντε χιλιάδες νέα σπίτια στους ήδη υπάρχοντες παράνομους οικισμούς στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, παρά τις αντιρρήσεις των ΗΠΑ.
Ο «πόλεμος» στο Συμβούλιο Ασφαλείας
Από την αρχή του πολέμου στην Γάζα, στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ μαίνεται ένας διπλωματικός πόλεμος μεταξύ των χωρών που επιμένουν στην καταδίκη της Χαμάς και αυτών που επιδιώκουν εκεχειρία, μπλοκάροντας την υιοθέτηση ψηφίσματος ασκώντας το δικαίωμα αρνησικυρίας που διαθέτουν. Όμως, η φρίκη της επίθεσης στο Αλ Σίφα ανάγκασε το Σ.Α. να υιοθετήσει ψήφισμα που εστίαζε στην ανθρωπιστική κρίση. Έτσι, μετά από τέσσερεις άκαρπες συνεδριάσεις για τον πόλεμο στην Γάζα, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ υιοθέτησε την πρόταση της Μάλτας στις 15 Νοεμβρίου. Υπέρ ψήφισαν δώδεκα από τα δεκαπέντε μέλη, ενώ απείχαν οι ΗΠΑ με το επιχείρημα ότι δεν καταδικάζεται η Χαμάς και δεν επαναβεβαιώνεται το δικαίωμα όλων των κρατών– μελών του ΟΗΕ να προστατεύουν τους πολίτες τους από την τρομοκρατία [Σ.Σ. Η Παλαιστίνη δεν είναι κράτος-μέλος], το Ηνωμένο Βασίλειο επίσης επιζητούσε την καταδίκη της Χαμάς για τις επιθέσεις της 7ης Οκτώβρη, και η Ρωσία με το επιχείρημα ότι το ψήφισμα είναι ανεπαρκές, διότι απαιτείται κατάπαυση του πυρός και εκεχειρία. Οι αποχές αυτές επέτρεψαν την υιοθέτηση της πρότασης και την έκδοση ψηφίσματος, το οποίο έχει δεσμευτική ισχύ.
Το ψήφισμα ζητά την άμεση απελευθέρωση όλων των ομήρων που κρατά η Χαμάς, επείγουσες και μακρές ανθρωπιστικές παύσεις πυρός, καθώς και την δημιουργία ασφαλών διαδρόμων σε ολόκληρη την πολιορκημένη Γάζα, ώστε να γίνει δυνατή η πρόσβαση στις ανθρωπιστικές οργανώσεις. Επίσης, ζητά από όλα τα μέρη να σεβαστούν το Διεθνές Δίκαιο, κυρίως στο θέμα της προστασίας των αμάχων*.
Σχολιάζοντας το ψήφισμα, ο μόνιμος εκπρόσωπος του Ισραήλ στον ΟΗΕ δήλωσε ότι η απόφαση ήταν σε ξεκομμένη από την πραγματική κατάσταση στη Γάζα και καυτηρίασε το γεγονός ότι κατά τις συνεδριάσεις του «το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν καταδίκασε την βάρβαρη εισβολή της Χαμάς», και δεν κάνει καμία αναφορά σε όσα οδήγησαν εκεί. Καταλήγοντας, τόνισε ότι για το Ισραήλ, απόλυτη προτεραιότητα είναι η απελευθέρωση των ομήρων και ότι, δεδομένου ότι οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας δεν έχουν καμία επίδραση στους τρομοκράτες, το Ισραήλ θα συνεχίσει να κάνει όλα όσα πρέπει για να επιτύχει αυτόν του τον στόχο.
Από την πλευρά του, ο πρέσβης του κράτους της Παλαιστίνης δήλωσε ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας έπρεπε ήδη να έχει ζητήσει κατάπαυση του πυρός [σσ: και όχι απλή παύση] και να έχει απαντήσει στο κάλεσμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και όλων των ανθρωπιστικών οργανώσεων που ζητούν κατάπαυση του πυρός για ανθρωπιστικούς λόγους, προσθέτοντας ότι πρόκειται για μία τρομακτικών διαστάσεων αποτυχία της ανθρωπότητας. «Όμως, τώρα πρέπει να σωθούν ζωές, να σταματήσουν οι σφαγές, οι εκτοπισμοί, να προστατευθούν οι άμαχοι. Πρέπει να μπει τέλος σε αυτήν την τρέλα. Τώρα είναι η ώρα για την ειρήνη», κατέληξε.
Όμως, η ειρήνη είναι πολύ μακριά. Ίσως να αποτελεί εξαίρεση, αλλά η δήλωση του Αμιτσάι Ελιγιάχου, υπερορθόδοξου υπουργού της κυβέρνησης συνασπισμού υπό τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ότι «η ρίψη πυρηνικής βόμβας στην Γάζα είναι μία εναλλακτική επιλογή», δήλωση από την οποία ο ισραηλινός πρωθυπουργός πήρε αποστάσεις, δείχνει ότι ορισμένοι στο Ισραήλ μπορεί να θεωρούν ως λύση την κυριολεκτική εκκένωση και ισοπέδωση της Γάζας, αφού έτσι θα κλείσει το νότιο μέτωπο και θα προκληθεί μία δεύτερη Νάκμπα για τους Παλαιστίνιους, που θα οδηγηθούν σε μία εξορία χωρίς τέλος, όπως οι πρόγονοί τους στον πόλεμο 1948 – 1949, από την οποία δεν θα επιστρέψουν ποτέ.
Όμως, το «ποτέ», όπως και το «για πάντα», είναι πολύς καιρός και μάλιστα για έναν λαό όπως οι Παλαιστίνιοι, που εδώ και δεκαετίες ζει υπό μία στυγνή κατοχή, αλλά δεν παραδίνεται. Επιμένει να υπάρχει, επιμένει να μάχεται, με όποιον τρόπο μπορεί, για τα νόμιμα δικαιώματά του.
* Βλ. https://news.un.org/fr/story/2023/11/1140677
Βιβή Κεφαλά
