Υπάρχουν κυβερνητικές ευθύνες για τη μεγάλη διαφορά που παρατηρήθηκε το 2022 μεταξύ της Ελλάδας και των άλλων κρατών μελών της ΕΕ ως προς την εξέλιξη του πληθωρισμού, με αρνητικές συνέπειες τόσο στην αγοραστική δύναμη των μισθών όσο και στο κόστος παραγωγής των επιχειρήσεων
Ο πληθωρισμός είναι ένας μηχανισμός αναδιανομής του εισοδήματος. Αυτή έχει ήδη συντελεστεί εις βάρος των μισθών και υπέρ των κερδών ολιγοπωλίων και μεσαζόντων στον ενεργειακό τομέα και στα τρόφιμα
Το 2022, οι πραγματικές εισοδηματικές απώλειες των μισθωτών που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό ήταν της τάξης του 15%. Η αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 9,4% από τον Απρίλιο, που εξήγγειλε ο κ. Χατζηδάκης, δεν τις αντισταθμίζει. Τεράστιες είναι και οι απώλειες του μέσου μισθού από την κρίση ακρίβειας. Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, που αποσιωπήθηκαν από τον υπ. Εργασίας, δείχνουν ότι ο μέσος μισθός αυξήθηκε μόνο κατά 2%, ενώ οι τιμές ανέβηκαν κατά 12% τη διετία 2021-2022. Συνεπώς, η προστασία των ευάλωτων εργαζομένων που λαμβάνουν τον κατώτατο μισθό και των υπόλοιπων μισθωτών που πλήττονται από την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας πρέπει να αποτελεί πολιτική προτεραιότητα
Η απασχόληση αυξάνεται με βραδύτερους ρυθμούς λόγω των διεθνών εξελίξεων, της ανόδου των επιτοκίων και της ενδεχόμενης χρηματοπιστωτικής κρίσης κι αυτό, σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη αύξηση των τιμών, δημιουργεί πρόσθετη αβεβαιότητα στα νοικοκυριά