Σημεία από την ομιλία μου, ως κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, στην Ολομέλεια της Βουλής, στη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Υγείας σχετικά με το Ογκολογικό Κέντρο Παίδων, τη μεταμόσχευση οργάνων και άλλες διατάξεις:
Κύριε υπουργέ, παρά τη δικανική σας δεινότητα, δεν μας πείσατε. Δεν είναι μόνο ότι δεν μας πείσατε με βάση τα στοιχεία που παρουσιάσατε εδώ. Είναι και η ίδια η τραγική κατάσταση που επικρατεί στο σύστημα υγείας. Αναφερθήκατε πριν από λίγο σε κάποια μεγέθη του προϋπολογισμού -και το έχετε κάνει κατ’ επανάληψη στο δημόσιο λόγο- λέγοντας ότι επί των ημερών σας έχει αυξηθεί. Πολύ σωστά, ο Τομεάρχης Υγείας και πρώην υπουργός, ο κ. Ξανθός, σας διέκοψε και σας είπε να δείτε την συνολική εικόνα, τις δαπάνες του ΕΟΠΥΥ κι εσείς είπατε ότι αυτό θα γίνει στο τέλος, «θα το δούμε». Κυρίως, όμως, συγκρίνετε ανόμοια πράγματα με τη σύγκριση των προϋπολογισμών. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι η κυβέρνησή σας, ακόμα και τώρα, λειτουργεί κάτω από το καθεστώς της ρήτρας διαφυγής και της αναστολής του Συμφώνου Σταθερότητας, γεγονός που σας δίνει το δικαίωμα -και δεν το αξιοποιήσατε όσο έπρεπε- όχι μόνο να διαθέσετε αυτά τα χρήματα, αλλά και πολύ περισσότερα και δεν θα ήταν τέτοια η κατάσταση σήμερα στη δημόσια υγεία.
Βλέπω μπροστά μου, σταχυολογώντας τα δημοσιεύματα για κάποια νοσηλευτικά ιδρύματα της Αττικής, συνολικά 14 -τρέξτε λίγο στο διαδίκτυο- ελλείψεις. Στο Παίδων Αγία Σοφία, στην Παμμακάριστο, στο Σισμανόγλειο, στο Γεννηματάς, στο Μεταξά, στο ΨΝΑ, στο Αττικό, στο Γενικό Ογκολογικό της Κηφισιάς, στον Άγιο Σάββα, στα Κέντρα Υγείας Μαρκοπούλου, Λαυρίου, Καπανδριτίου, Σπάτων, Νέας Μάκρης, Χαλανδρίου. Βλέπω την πραγματικότητα των παραιτήσεων, των μεγάλων ελλείψεων σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό. Το γεγονός ότι αν δεν έχεις «μπάρμπα στην Κορώνη», δηλαδή πολιτευτή της ΝΔ, δεν μπορείς να κάνεις τη δουλειά σου. Τις εκδικητικές διώξεις ανθρώπων που θέτουν αυτά τα ζητήματα.
Το που πηγαίνει η υγεία δεν σας δίνει το δικαίωμα να υπερηφανεύεστε κ. υπουργέ. Δεν σας το δίνει το δικαίωμα αυτή η πραγματικότητα. Είπατε μπράβο στο νοσοκομείο της Λάρισας. Ναι, χίλια μπράβο. Να το στηρίξετε, όμως, το δημόσιο σύστημα υγείας, να μη το θυμάστε όπως στην πανδημία, που χειροκροτούσατε το προσωπικό. Δεν μπορεί αυτό να επαφίεται μόνο στην ανιδιοτέλεια, στον δικό τους όρκο πίστης. Σε αυτούς που από επιλογή, ενώ είχαν άλλη δυνατότητα και έχουν ακόμα, βρίσκονται στο δημόσιο σύστημα υγείας, το οποίο τορπιλίσατε εσείς ο ίδιος με την υπογραφή σας τον προηγούμενο Δεκέμβριο, χτυπώντας το στον πυρήνα του και καταργώντας την αποκλειστική και πλήρη απασχόληση. Αυτά είναι τα μεγάλα ζητήματα.
Σε κάθε κρίση καταφεύγουμε και ανακαλύπτουμε, την αξία του δημόσιου συστήματος υγείας, αλλά δεν το στηρίζετε και όταν τα πράγματα έρχονται στο μη περαιτέρω, όταν αποκαλύπτονται οι πραγματικές προθέσεις, οι δικές σας ευθύνες, τότε, όταν όλοι ζητούν από τον επικεφαλής της κυβέρνησής σας, από τον πρωθυπουργό, να αναλάβει τις ευθύνες του, αυτός δεν γνωρίζει, δεν απαντά. Δεν γνώριζε την μελέτη Τσιόδρα, δεν γνώριζε ποιος παρακολουθούσε τους υπουργούς, τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων, δεν γνώριζε για την κατάσταση στον ΟΣΕ. Αυτό τι είναι τελικά, ανικανότητα; Ομολογία ενοχής; Τι συνιστούν όλα αυτά; Ποιος είναι αυτός ο ανήξερος πρωθυπουργός, ο οποίος δεν γνώριζε και δεν απαντά, που κρύβεται και μιλάει μέσα από διαγγέλματα κάτω από τις εντολές των επικοινωνιολόγων, ζητώντας μια υποκριτική συγγνώμη η οποία, όμως, είναι κενή περιεχομένου συγγνώμη. Αναφέρομαι στην τραγωδία στα Τέμπη. Ακολουθεί την επικοινωνιακή πολιτική της διάχυσης των ευθυνών, δηλαδή της μη συγκεκριμενοποίησής τους και, τελικά, της μη ανάληψής τους. Καλή τακτική αυτή, να λέμε γενικά και αόριστα ότι όλοι φταίνε. Όχι! Ο κόσμος απαιτεί να μάθει ποιοι φταίνε. Δεν θέλει ψέματα, θέλει την αλήθεια, για να μπορέσουμε μετά να πούμε «ποτέ να μη ξανασυμβεί»! Αυτά είναι τα αμείλικτα ερωτήματα.
Δεν μας πείσατε, λοιπόν, γιατί θα πρέπει, δύο μονάδες των δύο νοσοκομείων παίδων, οι οποίες έχουν κάνει μια καινοτόμα δουλειά, αναγνωρισμένη από το εξωτερικό, με υψηλού επιπέδου υπηρεσίες, θα πρέπει να αποσπαστούν και να μπουν κάτω από την «ομπρέλα» ενός νέου Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου. Αναφερθήκατε στις περιπτώσεις του Ωνασείου και του Παπαγεωργίου, αλλά αυτά είχαν εξαρχής αυτή τη νομική μορφή. Εδώ πάτε να το κάνετε τώρα και μάλιστα, ίσως επειδή έχετε τη μύγα και μυγιάζεστε, λέτε ότι «αν, τελικά, δεν μας έχετε εμπιστοσύνη και θεωρείτε ότι αυτό είναι κερκόπορτα, να το πείτε».
Ναι, δεν σας έχουμε εμπιστοσύνη. Δεν σας έχουμε εμπιστοσύνη, ότι είναι προτεραιότητά σας να στηρίξετε το δημόσιο σύστημα υγείας. Δεν σας έχουμε εμπιστοσύνη, ότι είναι προτεραιότητά σας το δημόσιο συμφέρον. Άλλες είναι οι προτεραιότητές σας, που τις δείχνετε κάθε στιγμή με τις πράξεις σας. Όταν μια ολόκληρη κοινωνία λέει ότι «εγώ θέλω αυτή η Πολιτεία, αυτό το κράτος, να μου εξασφαλίζει ασφάλεια και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες είτε όταν πηγαίνω στο σχολείο είτε όταν πηγαίνω στα νοσοκομεία είτε όταν παίρνω το τρένο, για να πάνε τα παιδιά μου από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη», εσείς έχετε άλλες προτεραιότητες.
Την ίδια στιγμή που τίθενται ξανά αυτά τα πελώρια ζητήματα που αφορούν τα κοινά, τα δημόσια αγαθά και συγκρούονται στρατηγικές, αντιλήψεις, πρακτικές και επιλογές, εσείς τι λέτε; Κι είναι ενδεικτικό, δεν είναι αποκομμένο από αυτά που συζητάμε τώρα, το νερό για παράδειγμα. Το νερό! Παρά τις αποφάσεις του ΣτΕ, που σας απαγορεύουν να το ιδιωτικοποιήσετε, παρουσιάζετε ένα σχέδιο έμμεσης ιδιωτικοποίησής του μέσα από το ΣΔΙΤ και εκχωρείτε όλη τη συντήρηση, την ανάπτυξη των έργων ύδρευσης, σε ιδιώτες. Προφανώς, ο ιδιώτης στην παράμετρο αυτή θα βάλει και το δικό του κέρδος. Μα αυτό θέλετε να υπηρετήσετε. Την κερδοσκοπία! Τα ιδιωτικά συμφέροντα. Ακόμα και σ’ αυτά, όμως, στον ιδιωτικό τομέα της υγείας έχετε τις δικές σας επιλογές. Διότι στις μικρές δομές, μικρά ακτινολογικά κέντρα και μικροβιολογικά κι εκεί τα πράγματα μεροληπτικά τα αντιμετωπίζετε, υπέρ των μεγάλων ομίλων. Είστε, λοιπόν και στην οικονομία, διότι αυτός είναι ο «φακός» μέσα από τον οποίο προσεγγίζετε τα πράγματα, υπέρ της συγκέντρωσης ισχύος σε λίγους επιχειρηματικούς ομίλους.
Αυτή είναι η καταστροφική αντίληψή σας, η οποία κατέρρευσε. Σε κάθε κρίση καταρρέει, είτε αφορά τα ζητήματα της υγείας, το είδαμε στην πανδημία, είτε αφορά τα συμπεράσματα και τα ερωτήματα που τίθενται μετά το τραγικό συμβάν των Τεμπών είτε αφορά τα ζητήματα της κλιματικής κρίσης. Όλα εκεί οδηγούν, σε τέτοιου είδους ζητήματα. Αυτή τη στιγμή, η απάντησή σας είναι «για να δούμε πως θα μπορέσουμε να την “σκαπουλάρουμε”, να ξεπεράσουμε τα πράγματα, για να συνεχίσουμε σ’ αυτόν τον αδιέξοδο δρόμο».
Αλήθεια, για το ΕΚΑΒ αυτό έχετε να πείτε; Εσείς, λοιπόν, που αυτή τη στιγμή λειτουργείτε κάτω από το πλεονέκτημα και την αντικειμενική πραγματικότητα της ρήτρας διαφυγής, πως είναι δυνατόν, ενώ έχει διαλυθεί το σύστημα του ΕΚΑΒ -μιάμιση με δύο ώρες μπορείς να δεις έναν άνθρωπο στο κέντρο της Αθήνας, χτυπημένο, να περιμένει να έρθουν να τον πάρουν- να λέτε ότι τώρα θα κάνετε τις συμβάσεις για τα ιδιωτικά ασθενοφόρα; Σας άκουσα, είχαμε βρεθεί και σε μια τηλεοπτική εκπομπή και είπατε ότι αυτό ήταν μεταφορικό έργο που τώρα το βάζετε σε ένα πλαίσιο. Ωραία, αλλά τι είναι προτεραιότητα; Δεν είναι το δημόσιο ΕΚΑΒ; Αυτά θα είναι στελεχωμένα με διασώστες; Ξέρετε τι σημαίνει -σίγουρα το ξέρετε, αλλά να το ομολογήσετε και εδώ- διασώστης, ο οποίος είναι πλήρωμα στο ΕΚΑΒ; Είναι άνθρωποι οι οποίοι έχουν μια τρομακτική εμπειρία. Κάνουν πολλές φορές και πιο ακριβείς διαγνώσεις από ό,τι οι γιατροί. Μου έχει τύχει προσωπικά, δεν είναι εγκεφαλικό κατασκεύασμα αυτό. Αλλά προτεραιότητα και εδώ είναι πώς θα διευθετήσετε τα συμφέροντα κάποιων ιδιωτικών κύκλων. Γι’ αυτό είναι καταστροφική αυτή η πολιτική.
Ένας στους έξι αυτή τη στιγμή είναι σε διαδρόμους, σε ράντζα και αντί να απαντήσετε σ’ αυτό το ζήτημα, λέτε ότι θα πρέπει να δούμε πώς κάποιους από αυτούς θα τους πηγαίνουμε σε κάποια ιδιωτικά νοσοκομεία και ενδεχομένως να ξαναγυρνούν. Μα, η ιατρική αντιμετώπιση μιας περίπτωσης δεν μπορεί να κατακερματίζεται. Όταν μπαίνεις σε ένα νοσοκομείο, πρέπει να έχεις μια πλήρη προσέγγιση. Το σχέδιο της αναγκαίας, ολιστικής στήριξης του δημόσιου συστήματος υγείας, δεν το έχουμε δει.
Κύριε υπουργέ, αύριο θα ξαναγίνει άλλη μια μεγάλη διαδήλωση με αφορμή την τραγωδία των Τεμπών, που λειτούργησε πραγματικά σαν ένα ηλεκτροσόκ στην ελληνική κοινωνία, που με πόνο είδε ό,τι είδαμε όλοι. Ειλικρινά πιστεύω ότι κι εσείς αντιλαμβάνεστε σήμερα τι σημαίνει, όχι μόνο για τους γονείς, αλλά συνολικά για το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, να αγωνιά, να οργίζεται, να ζητάει απαντήσεις. Δεν φαίνεται, όμως, να έχετε το σθένος να δώσετε αυτές τις απαντήσεις.
Παράλληλα με τη δική μας συζήτηση, διεξάγεται μία συζήτηση στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου, όπου για πρώτη φορά ο κ. Γεραπετρίτης ενδεχομένως να δώσει κάποιες απαντήσεις. Μέχρι τώρα δεν έχουν δοθεί. Μέχρι τώρα υπάρχει η στρατηγική της διάχυσης των ευθυνών. Δεν μπορεί, όμως, να συνεχιστεί έτσι η κατάσταση. Δεν το αντέχει ο κόσμος. Δεν μπορεί στο όνομα της δικής σας αδυναμίας να δώσετε πειστικές απαντήσεις, τελικά να υιοθετείτε ό,τι πιο τοξικό υπάρχει και υπονομευτικό για ένα δημοκρατικό πολίτευμα και να λέτε περίπου «όλοι ίδιοι είμαστε. Δεν πειράζει πάμε παρακάτω», δημιουργώντας επαφή με εκείνη την φοβερή φράση που είχε πει στην αρχή της κρίσης ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε». Δεν τα φάγαμε τότε όλοι μαζί και δεν πλήρωσαν όλοι το κόστος των μνημονιακών πολιτικών και της δικής σας χρεοκοπίας. Αυτές τις ευθύνες λοιπόν, θα τις αναλάβετε. Θα είναι το ποτήρι που θα το πιείτε μέχρι τέλους.
Με αυτή την έννοια, κύριε υπουργέ, θα συνιστούσα να εισηγηθείτε και εσείς, ως εξέχον στέλεχος της παράταξής σας, προς τον πρωθυπουργό να ορίσει ημερομηνία των εκλογών. Δεν μπορεί να παίζει με το θέμα των εκλογών. Είναι λυτρωτικό να δοθεί η δυνατότητα στον ελληνικό λαό να σας κρίνει για τις πράξεις σας, για τα έργα σας. Έτσι γίνεται στις σύγχρονες δημοκρατίες. Όχι να προσπαθείτε με κάθε μέσο να χειραγωγήσετε την κοινή γνώμη, να πείτε ψέματα, να συγκαλύψετε καταστάσεις και πολλές φορές να καταφύγετε και στην ίδια τη βία. Το λέω αυτό, διότι απέναντι στις μέχρι τώρα μεγάλες συγκεντρώσεις αυτό που είδαμε ήταν η βία και η καταστολή. Όχι, κύριε υπουργέ. Είναι δικαίωμα του κόσμου και να διαδηλώνει και να ζητάει απαντήσεις. Τουλάχιστον αυτό να το σεβαστείτε μέχρι την ώρα της κρίσης, που θα είναι εις βάρος σας, δηλαδή τις επόμενες εκλογές.
Ευχαριστώ.
