Οι αυταπάτες για μια Ε.Ε. που μέσα από τις κρίσεις προχωρά την εμβάθυνσή της και στοχεύει στην άμβλυνση των περιφερειακών ανισοτήτων του πλεονασματικού Βορρά με τον ελλειμματικό Νότο, φαίνεται να διαλύονται.
Μπροστά στην πρώτη ευρείας κλίμακας πολεμική σύρραξη σε ευρωπαϊκό έδαφος η Ε.Ε μέχρι στιγμής επιδεικνύει μια προσχηματική ενότητα στην βάση του ελάχιστου κοινού παρονομαστή.
Αυτή την φορά δεν έχουμε τις συγκρούσεις που σημάδεψαν την Κρίση της Ευρωζώνης μετά 2010.
Η Γερμανία αποφάσισε να ενισχύσει τις εταιρείες διανομής Φυσικού Αερίου και τους καταναλωτές με ποσό ύψους 200 δισ. Ευρώ σε μια κίνηση που αποτελεί μια ωμή ομολογία εθνικής αναδίπλωσης αλλά και απουσίας οποιασδήποτε Ευρωπαϊκής Στρατηγικής.
Αν η Γερμανία ακολουθήσει αυτών τον δρόμο, δηλαδή του ευρωπαϊκού μινιμαλισμού και της εθνικής περιχαράκωσης, τότε είναι βέβαιο ότι οι αποκλίσεις Βορρά –Νότου στην Ε.Ε.-Ευρωζώνη θα θέσουν υπαρξιακά προβλήματα που θα απειλήσουν την Ευρώπη των «27».
Η αντιμετώπιση της Πανδημίας και κυρίως η πρόταση Μέρκελ-Μακρόν για την ίδρυση του Ταμείου Ανάκαμψης πριν από δυόμιση χρόνια είχαν δημιουργήσει προσδοκίες για μια έστω καθυστερημένη στροφή του Βερολίνου καθώς, έστω και για ειδικό σκοπό και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, γινόταν δεκτός ο κοινός δανεισμός με αμοιβαιοποίηση του κινδύνου αλλά και η μεταφορά πόρων εντός της Ε.Ε.
Αν οι πλεονασματικές χώρες του Βορρά που συγκροτούν την ομάδα των φειδωλών ακολουθήσουν την στάση της Γερμανίας τότε πολύ απλά στην Ε.Ε. των «27» οι πλούσιες χώρες θα γίνουν πλουσιότερες και οι φτωχές φτωχότερες.
Τριάντα δύο χρόνια μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου οι εταίροι της Γερμανίας στην Ε.Ε. συντηρούν εκτός πραγματικότητας προσδοκίες.
Η Δυτική Γερμανία χώρα με περιορισμένη κυριαρχία προσυπέγραψε μετά το 1949 κάθε απόφαση που οδηγούσε στην οικοδόμηση μιας Ευρώπης ανοιχτής στην ομοσπονδιακή μετεξέλιξη.
Τότε η χειραφέτηση της Βόννης ήταν σε ευθεία συνάρτηση με την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας των Μεγάλων της Ευρώπης της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Βρετανίας.
Μετά την πτώση του τείχους η Ενιαία Γερμανία υιοθέτησε μια στρατηγική Ευρώπης α λα καρτ.
Η ημιτελής Ευρωζώνη δεν είναι δείγμα αδυναμίας των χωρών –μελών της αλλά συνειδητή επιλογή του Βερολίνου που είναι πολύ ευχαριστημένο με το σημερινό Στάτους Κβο ενός Eurogroup χωρίς θεσμική νομιμοποίηση και κανόνες λειτουργίας.
Θυμόσαστε το εξώφυλλο του γερμανικού περιοδικού Focus που έδειχνε την Αφροδίτη της Μήλου να έχει σηκώσει το μεσαίο της δάχτυλο;
Το βέβαιο είναι ότι την απαξιωτική αυτή στάση απέναντι στην Ελλάδα και την ευρωπαϊκή της ανευθυνότητα την θυμόταν ευρωπαίος αξιωματούχος που δήλωσε στο Politico ότι τον τελευταίο καιρό η Γερμανία έχει σηκώσει το μεσαίο δάχτυλο στους εταίρους της.
Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος-διεθνολόγος
