Σημεία ομιλίας του πρώην Προέδρου της Βουλής και βουλευτή Α’ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Νίκου Βούτση, στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2021:
– Εξελίσσεται μία ισχυρή και τεκμηριωμένη πολιτική αντιπαράθεση και πολιτική σύγκρουση για τον προϋπολογισμό όπως είναι εύλογο. Εκ των πραγμάτων μπαίνει και το ζήτημα της ανάγκης εναλλακτικής λύσης και διαφορετικής διακυβέρνησης για τη χώρα.
– Η ελληνική κοινωνία ζει μια τραγωδία. Υπομένει, αντέχει και μαζί πενθεί. Και πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι για να είναι όσο λιγότερο αυτό το πένθος. Η συλλογική αλληλεγγύη και αντίσταση πρέπει να υπάρξει διότι βοηθάει την ατομική ευθύνη και αντίσταση σε ότι συμβαίνει.
– Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε φάση κόπωσης, φόβου κατάθλιψης. Θα πρέπει όλοι να βοηθήσουμε και πρώτα η κυβέρνηση. Με τους εμβολιασμούς και πριν από αυτά με τις εγκεκριμένες θεραπείες και παράλληλα με την ισχυρή ενίσχυση του ΕΣΥ να σμικρυνθεί αυτή η τραγωδία ποσοτικά, ποιοτικά, χρονικά.
– Στη μαγική εικόνα που έχετε παρουσιάσει με αριθμούς δεν ακούτε καθόλου ότι την αποδομεί: την κοινωνία και τους φορείς της. Οι φορείς της αγοράς, οι υγειονομικοί σας μιλάνε και έχετε κλείσει τα αυτιά σας. Δε βλέπετε τα στοιχεία για την εργασία, τις αμοιβές, τις 350 χιλιάδες εκκρεμούσες συντάξεις που είναι σαφώς περισσότερες από πέρυσι. Για την αύξηση του ιδιωτικού χρέους. Μια δυστοπική κατάσταση.
– Αυτή η εικόνα που φιλοτεχνείται εμπεριέχει και ένα μεγάλο ατόπημα από πλευράς πολιτικής επιχειρηματολογίας. Κάνετε συγκρίσεις με πέρυσι ή με την τετραετία του ΣΥΡΙΖΑ. Αφήνετε δηλαδή στην άκρη ότι υπάρχουν πολύ μεγάλες δυνατότητες για ρευστότητα, την άρση του δημοσιονομικού συμφώνου κ.ο.κ.. που σας έδωσαν πολύ περισσότερα εργαλεία να αντιμετωπίσετε διαφορετικά την πανδημία. Τι συγκρίσεις λοιπόν κάνετε; Συγκρίσεις ενώ είχατε ευρύτερες ευκαιρίες και δεν αξιοποιήσατε.
– Ποια είναι η στρατηγική της χώρας για τη μάχη που γίνεται στην Ευρώπη σε σχέση με τα ζητήματα του χρέους, της κατανομής κονδυλίων κ.ο.κ. που αφορούν τη χώρα μας; Πόση προθυμία επιδεικνύουμε να πάρουμε θέση;
– Δεν είναι απλώς ότι η κυβέρνηση θέλει να χρησιμοποιήσει ως ευκαιρία την πανδημία για να περάσει μια σειρά από αντικοινωνικά μέτρα. Είναι πως επιμένει ότι θα εφαρμόσει το πρόγραμμά της που παρουσίασε τον Ιούλιο του 2019. Σοβαρά; Και το λέτε σαν να είναι κάτι φυσιολογικό; Ένα χρόνο συνταράσσεται ο κόσμος και θα είναι διαφορετικός όταν τελειώσουμε από αυτά στην οικονομία, στο ρόλο του κράτους, στη δημοκρατία, με νέες ανισότητες.
– Εσείς δεν καταθέτετε μέσα από τον προϋπολογισμό τον αναγκαίο αναστοχασμό, την αλλαγή ρότας, τη στήριξη των πιο ευπαθών ομάδων. Δε λέτε πως λόγω κορονοϊού πρέπει να αλλάξετε σε σχέση με τις προγραμματικές δηλώσεις. Επιμένετε στα ίδια και μάλιστα επί τα χείρω.
– Ο κ. Παπαδημητρίου ως εισηγητής σας ήταν απολύτως αποκαλυπτικός. Καταλάβαμε όλοι πως η έκθεση Πισαρίδη είναι η στρατηγική που εμπνέει τόσο το πρόγραμμα που καταθέσατε στην ΕΕ για το Ταμείο Ανάκαμψης αλλά και η στρατηγική του κατατεθειμένου προϋπολογισμού.
– Είναι σαφές δηλαδή πως οδηγούμαστε σε σοβαρότατες επιπτώσεις διαρθρωτικού χαρακτήρα επί τα χείρω σε εργασία, υγεία, παιδεία, δικαιώματα κ.ο.κ. Ελαστικοποίηση της εργασίας, συμπίεση του κατώτατου μισθού, αποδυνάμωση των δημόσιων υποδομών, συρρίκνωση της παρέμβασης του κράτους: δηλαδή νέες ανισότητες.
– Ο προϋπολογισμός σας συγκροτεί ένα κοινωνικό συμβόλαιο μόνο με αυτούς που βρίσκονται ήδη στην αφετηρία και επηρεάζουν και την πολιτική κατάσταση για τον ψηφιακό μετασχηματισμό ή την κλιματική μετάβαση. Τομείς πάνω στους οποίους αναπτύσσονται πολύ διαφορετικές στρατηγικές που οι πολιτικές δυνάμεις τις αντιμετωπίζουν διαφορετικά.
– Στην επόμενη πενταετία η αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης θα γίνει με μειωμένα δικαιώματα στην εργασία, μειωμένους μισθούς, ασπίδα ενάντια στις διεκδικήσεις , μειωμένες εγγυήσεις και προστασία και υπονόμευση ελευθεριών και δικαιωμάτων. Αυτό το κοινωνικό συμβόλαιο το προωθείτε συστηματικά.
– Οι ευθύνες σας για τη μη ενίσχυση του ΕΣΥ και για την αποτυχημένη στρατηγική σας για το δεύτερο κύμα είναι μεγάλες και δε μιλάτε καν για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, για μόνιμο υγειονομικό προσωπικό, για την επίταξη των ιδιωτικών κλινικών, για αύξηση δημοσίων δαπανών. Με αυτήν την έννοια η ευθύνη σας είναι εγκληματική.
– Δεν κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της η κυβέρνηση. Πλέον, μέσω του προϋπολογισμού, θέλει να λυθούν τα χέρια της έτσι ώστε να περάσει συγκεκριμένες αντικοινωνικές πολιτικές με μεγάλο κόστος. Το κοινωνικό ζήτημα αναδεικνύεται με δραματικό πρόσημο στη χώρα μας για το επόμενο διάστημα.
– Η πολιτική αντιπαράθεση και η αντίσταση της κοινωνίας θα επιταθεί, αλλά τουλάχιστον να μη συμβεί αυτό με συνέχιση αυτής της δραματικής κατάστασης. Θα βοηθήσει και ψυχολογικά την κοινωνίας μας να ορθώσει το ανάστημά της.
Νίκος Βούτσης
