Πέτρος Καλκανδής

24
06

Μετάβαση σε μια νέα εποχή

Ο νόμος των Ενεργειακών Κοινοτήτων αποτελεί ένα από τα πιο εμβληματικά νομοθετήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ, λοιπόν, το θεσμικό πλαίσιο υπάρχει, έχουν προβλεφθεί κίνητρα, όπως και χρηματοδότηση για την ανάπτυξη Ενεργειακών Κοινοτήτων, μέσω ΕΣΠΑ, η κυβέρνηση της ΝΔ φαίνεται απρόθυμη να τις στηρίξει, τις στερεί δε πηγές χρηματοδότησης, ενώ κατάργησε την προτεραιότητα σύνδεσής τους στο δίκτυο. Το μόνο που βλέπει είναι η δημιουργία νέων πεδίων κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο, αποξενώνοντας για μια ακόμα φορά τον άνθρωπο από την ίδια τη φύση. Είναι σαφές πως με ένα συγκεκριμένο πλαίσιο κανόνων και προϋποθέσεων για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και την αξιολόγηση/εξέταση των σωρευτικών τους επιπτώσεων στο χώρο (μέσω του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου των ΑΠΕ), τα αιολικά πάρκα μπορούν να αποτελέσουν κομμάτι ενός συνολικού σχεδιασμού που, πέρα από τα οφέλη για το περιβάλλον, μπορούν να ορίσουν μια νέα πορεία και αναπτυξιακή προοπτική για την ελληνική κοινωνία και οικονομία. Η ιστορία μας διδάσκει ότι αυτός που μπαίνει πρώτος στη νέα εποχή έχει πάντα συγκριτικό πλεονέκτημα. Όποια χώρα μπορέσει συνεπώς να αποκτήσει ρόλο και να ορίσει τη νέα αυτή εποχή μπορεί ταυτόχρονα να χτίσει μία νέα βάση για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου της κοινωνίας, των όρων απασχόλησης και της κοινωνικής και περιβαλλοντικής δικαιοσύνης. Η πρωτοπορία είναι μια λέξη που δε φοβίζει την Αριστερά, αλλά είναι συστατικό της στοιχείο. Ζούμε σε μια χώρα μικρή, με μικρή εσωτερική αγορά, όπου βιώνουμε με τον πιο βίαιο τρόπο εν μέσω υγειονομική κρίσης, τις επιπτώσεις της εξάρτησης του παραγωγικού μας μοντέλου από εποχικές δραστηριότητες, όπως ο τουρισμός, με μεγάλο και ανισοβαρές αποτύπωμα στο παραγωγικό μείγμα. Η στρατηγική που θέλει την Ελλάδα να κάνει τα βήματα προς την ενεργειακή μετάβαση, παράλληλα με την ανάπτυξη της έρευνας και της καινοτομίας στο πεδίο αυτό, μπορεί να δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα για την κοινωνία και συνολικά για τη χώρα. Με αφορμή τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση και τα 191 από την αναγνώριση της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους (επιτρέψτε μου να θεωρώ τη δεύτερη ημερομηνία πιο σημαντική), θα ακούσουμε και θα διαβάσουμε τα πιο καινοφανή πράγματα. Θα προσπαθήσουν να μας πείσουν για «καινούργια» εθνικά οράματα που θα σημαίνουν, με βεβαιότητα, πίσω ολοταχώς. Ας επιτρέψουμε στην ελληνική κοινωνία να αποκτήσει μια νέα κοινωνική αυτοπεποίθηση που θα πηγάζει από την ένταξή της στην πρωτοπορία που ορίζει η ενεργειακή μετάβαση, παράλληλα με την ανάδειξη ενός τρίτου πυλώνα στην οικονομία, με ισχυρό κοινωνικό πρόσημο, πέρα από την οικονομία της αγοράς και έναν άγονο κρατισμό.
15
04

Η επαναστατική δυναμική της κλιματικής αλλαγής

Για τη Naomi Klein, μια σειρά από μαζικά κινήματα, από αυτά των αποκλεισμένων περιοχών (Blockadia - τόποι αντίστασης των κατοίκων των περιοχών που πλήττονται από εξορυκτικές δραστηριότητες) μέχρι τα πολύμορφα κοινωνικά κινήματα (φεμινιστικό, δικαιωματικό, αποανάπτυξης κ.λπ.) χαρτογραφούν νέους τρόπους ζωής εντός των ορίων δυνατοτήτων του πλανήτη, τρόπους ζωής που βασίζονται σε σχέσεις αμοιβαιότητας με τη φύση και μεταξύ των ανθρώπων. Η κλιματική κρίση ορίζει ένα νέο πεδίο συνάντησης. Η Klein συστρατεύεται μαζί τους ενάντια στις συμφωνίες για το εμπόριο, την κατασκευή αγωγών και τερματικών ενεργειακών σταθμών και στηρίζει την αποπληρωμή διάφορων χρεών των αναπτυγμένων κρατών ως επανορθώσεις προς τα αναπτυσσόμενα. Είναι δύσκολο εντέλει να κατατάξεις αυτό το έργο σαν ένα έργο που αφορά τις ανισότητες ή την κλιματική αλλαγή περισσότερο. Είναι και τα δύο και αυτό είναι μια σημαντική προσφορά της Naomi Klein σε μας.
03
03

Όλα είναι στο τραπέζι…

Υπάρχει ένα επιχείρημα, που μοιάζει λογικό και το υιοθετούν κύκλοι εντός και εκτός της χώρας. «Αυτός που σου δανείζει, θέλει τα λεφτά του πίσω και δικαιούται να τα πάρει». Τι συμβαίνει, όμως, όταν αντιλαμβάνεσαι ότι αυτός που σου δανείζει δεν θέλει τα λεφτά του πίσω, απαραιτήτως, αλλά δεν τον πειράζει να συνεχίζει να σου δανείζει, βεβαίως υπό όρους;
12
09

Αχ Ευρώπη, εσύ μας μάρανες…

Υπάρχουν διάφορες οπτικές με τις οποίες μπορείς να δεις την Ευρώπη. Είναι η Ευρώπη της λιτότητας, η Ευρώπη φρούριο, η νεοφιλελεύθερη Ευρώπη. Αυτή είναι η ζώσα Ευρώπη. Υπάρχει και η πιθανή Ευρώπη. Μπορεί να είναι η νεοφασιστική Ευρώπη. Πρέπει να είναι Ευρώπη των λαών (ΕτΛ). Αυτή η πιθανότητα θα υπάρχει όσο υπάρχουν αυτοί/ες που την πιστεύουν. Αυτοί και αυτές είμαστε εμείς...
23
08

Θέλουμε και πρέπει να νικήσουμε…

Θέλουμε ένα κόμμα συλλογικό διανοούμενο, κοινωνικά δραστήριο, που θα μας δικτυώνει με το κοινωνικό σώμα. Ένα κόμμα μαζικό, πλουραλιστικό, ριζοσπαστικό, με δημοκρατική λειτουργία, με ταξικό προσανατολισμό, σταθερά προσηλωμένο στη λογική των πολιτικών και κοινωνικών μετώπων. Και με την κουβέντα πάντα ανοικτή. Δηλαδή και εξ αντικειμένου ανανεωτικό.