commonality

06
12

Παρέμβαση για ένα συνέδριο προωθητικών συνθέσεων

Ο ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ πρέπει και μπορεί να ξαναγίνει φορέας ελπίδας και κοινωνικής κινητοποίησης με νικηφόρα κυβερνητική προοπτική. Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση του 3ου μας Συνεδρίου, ώστε να δώσει με τις αποφάσεις του συλλογική απάντηση και ώθηση στον αγώνα μας: * Με σαφή φυσιογνωμία σύγχρονης ευρωπαϊκής Αριστεράς του 21ου αιώνα. * Με ριζοσπαστικό όραμα και στρατηγική την υπέρβαση του καπιταλισμού και τον δημοκρατικό δρόμο για σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία. * Με προοδευτικό, ρεαλιστικό και κοστολογημένο πρόγραμμα τετραετίας, με βάση το οποίο θα διεκδικήσουμε την νίκη και θα αναζητήσουμε συγκλίσεις και συμμαχίες. * Με εκλεγμένη ηγεσία και αιρετά όργανα παντού, που να λειτουργούν συλλογικά και τακτικά. * Με πολιτικό σχέδιο και εξωστρεφείς πρωτοβουλίες ικανές να εμπνεύσουν και να μεγαλώσουν το κόμμα μας και την πολιτική του επιρροή. Για να πείσουμε περισσότερους και περισσότερο, και να νικήσουμε, οφείλουμε: * Να περιγράψουμε με τη μέγιστη δυνατή σαφήνεια τι σκοπεύουμε να κάνουμε, αν πετύχουμε να είμαστε ο κορμός της επόμενης κυβέρνησης, Οι προγραμματικές θέσεις που εγκρίναμε στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη είναι ένα σημαντικό κείμενο που χαράσσει τη στρατηγική μας μεσοπρόθεσμα, αλλά δεν αρκεί. Πρέπει να αποτελέσουν το βάθρο για την άμεση επεξεργασία του εκλογικού - κυβερνητικού προγράμματος τετραετίας του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. * Να αξιοποιήσουμε τον απολογισμό της κυβερνητικής μας περιόδου, που ενέκρινε σχεδόν ομόφωνα η Κ.Ε. Ώστε να συμπεριλάβουμε στο κυβερνητικό πρόγραμμά μας την κριτική αξιολόγηση των σημαντικών θετικών επιτευγμάτων της διακυβέρνησής μας, για να τα εμπλουτίσουμε. Αλλά και για να αναγνωρίσουμε με τόλμη τα λάθη και τις αδυναμίες, ώστε να κυβερνήσουμε αυτή τη φορά καλύτερα από την περίοδο 2015-2019. Τι να κάνουμε και τι να αποφύγουμε, λοιπόν; * "Ναι" σε ένα συνέδριο ενωτικό, δημοκρατικό, με προωθητικές συνθέσεις, όπως το πετύχαμε στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Ιουλίου. "Όχι" σε ένα συνέδριο άγονων αντιπαραθέσεων, σύγκρουσης μηχανισμών και ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, που αφήνουν αδιάφορη ή και απωθούν την κοινωνία. * "Ναι" σε ένα κόμμα της σύγχρονης ευρωπαϊκής Αριστεράς του 21ου αιώνα, κορμό της ευρύτερης προοδευτικής παράταξης. Ανοιχτό στην κοινωνία, μαζικό, διαρκώς διευρυνόμενο με συμμαχίες και κυβερνητική φιλοδοξία. "Όχι" σε ένα προγραμματικά θολό και ιδεολογικά ασπόνδυλο κόμμα - παράταξη, απομίμηση άλλων κομμάτων και άλλων εποχών. * “Ναι" στη συνεχή ισχυροποίηση και διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. -μια διεύρυνση πολιτικά αμφίπλευρη και κοινωνικά ολόπλευρη. Για να οικοδομήσουμε ένα μαζικό, λαϊκό κόμμα, με ισχυρά ερείσματα και παρουσία παντού στην κοινωνία, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα συνδικάτα. Με ισχυρότερη παρουσία των γυναικών και της νέας γενιάς σε όλα τα επίπεδα. Με μέλη ισότιμα, χωρίς ειδικά προνόμια ή διαιρέσεις με βάση την προέλευση ή τα χρόνια θητείας. "Όχι" στην επάνοδο από το παράθυρο στον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών, με μέλη με ειδικά προνόμια και διαφορετικές ταχύτητες. * "Ναι" στην ενότητα, τη δημοκρατική συλλογικότητα, τον διάλογο και τη σύνθεση απόψεων. "Όχι" στα παρωχημένα αρχηγικά πρότυπα που δεν ταιριάζουν σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κόμμα και στην παράδοση του χώρου μας. * “Ναι” στη σημαντική συνεισφορά του προέδρου Αλέξη Τσίπρα στη συνολική πορεία του κόμματος. “Όχι” στη λογική που επιδιώκει να αντιπαραθέσει τον πρόεδρο του κόμματος με τη συλλογική υπόσταση και λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. * "Ναι" στα ανοιχτά ρεύματα ιδεών που συμβάλλουν στον συλλογικό προβληματισμό του ενιαίου κόμματος και δεσμεύονται από τις συλλογικές του αποφάσεις. "Όχι" σε κλειστούς μηχανισμούς που λειτουργούν ως "κόμμα μέσα στο κόμμα", φέουδα και καπετανάτα. Το κείμενο αυτό αποτελεί μια ενωτική, συλλογική παρέμβαση ευθύνης. Απευθύνεται σε όλα ανεξαιρέτως τα μέλη και τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. Με αυτές τις απόψεις μετέχουμε στην ανοιχτή ενωτική πολιτική πρωτοβουλία της “Ομπρέλας”. Αυτή η συλλογική κατάθεση επιδιώκει να συμβάλει στην ανασυγκρότηση, τη διεύρυνση και τη νικηφόρα προοπτική του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. Το καταθέτουμε γιατί πιστεύουμε ότι: * Βαδίζοντας προς το 3ο Συνέδριό μας και τις επόμενες βουλευτικές εκλογές πρέπει να αποκλείσουμε τα τεχνητά και εκ του πονηρού διλήμματα, που λειτουργούν διχαστικά και αποπροσανατολίζουν τον διάλογο, την πραγματική πολιτική και την ενιαία δράση μας. * Η σύγχρονη αριστερή φυσιογνωμία, η ενίσχυση της συλλογικότητας, το σαφές πρόγραμμα, το πολιτικό σχέδιο και η διαρκής εξωστρέφεια αποτελούν όλα μαζί προϋποθέσεις -και όχι περιττή πολυτέλεια ή εμπόδιο- για την πολιτική αντεπίθεση και τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ.
Περισσότερα »
16
11

Στρατής Μπουρνάζος: SLAPPs: νομικό μπούλινγκ που υποδύεται την προστασία των δικαιωμάτων

Το ζήτημα των απειλών που υφίσταται η δημόσια κριτική και η ελεύθερη έκφραση, στην Ελλάδα του 2021 δεν εξαντλείται, βέβαια, στις SLAPPs. Πριν λίγες μέρες αναθεωρήθηκαν άρθρα του Ποινικού Κώδικα, ανάμεσά τους και το 191. Το αναθεωρημένο άρθρο προβλέπει ότι τιμωρείται «όποιος δημόσια ή μέσω του διαδικτύου διαδίδει ή διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις που είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στην εθνική οικονομία, στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή στη δημόσια υγεία». Η παλιά διατύπωση ήταν: «όποιος δημόσια ή μέσω του διαδικτύου διαδίδει ή διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις με αποτέλεσμα να προκαλέσει φόβο κλπ.». Η διαφορά είναι εμφανής: η διατύπωση γίνεται πολύ πιο αόριστη, διευρύνοντας το αξιόποινο (με την παλιά, έπρεπε να αποδειχθεί ότι επήλθε το αποτέλεσμα), ανοίγοντας έτσι τον ασκό του Αιόλου. Δεν προχωράω, καθώς το ζήτημα υπερβαίνει σαφώς τις SLAPPs (παρότι το άρθρο 191 μπορεί να αξιοποιηθεί και σε αυτές) και μας οδηγεί στο κομβικό ερώτημα του ορισμού και της χρήσης των fake news, το οποίο αγγίζει τον πυρήνα της ελευθερίας της έκφρασης.
Περισσότερα »
15
11

Κείμενο 55 δικηγόρων από το χώρο της Αριστεράς που δηλώνουν την στήριξή τους στον Θανάση Καμπαγιάννη για τις εκλογές του ΔΣΑ

Είμαστε δικηγόροι της Αθήνας που τοποθετούμαστε στο χώρο της Αριστεράς, ιδίως αυτής της Αριστεράς που ορίζεται σαν ανανεωτική και ριζοσπαστική. Κάποιες/οι είμαστε ανένταχτες και ανένταχτοι και κάποιες/οι οργανωμένες/οι στο ΣΥΡΙΖΑ. Κατά το παρελθόν, αρκετές/οί από εμάς είχαμε ενεργητική ανάμειξη και συμμετοχή σε συνδικαλιστικά σχήματα στο χώρο της δικηγορίας. Σήμερα δεν μετέχουμε σε κάποιο σχήμα, ούτε είμαστε υποψήφιες/οι στις δικηγορικές εκλογές του Νοεμβρίου. Δεν ταυτιζόμαστε με κάποιο από τα υπάρχοντα σχήματα. Ωστόσο, σύμφωνα με την πολιτική μας αντίληψη και διαδρομή, δεν μας είναι δυνατό να μείνουμε ουδέτεροι, ούτε αμέτοχοι σε αυτή τη διαδικασία. (...) Κατά τη γνώμη μας η υποψηφιότητα του Καμπαγιάννη όφειλε να έχει ενώσει όλη την Αριστερά, καθώς σηματοδότησε την τετραετία που πέρασε τον αγώνα απέναντι στην ακροδεξιά απειλή, την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, ατομικών και πολιτικών, αλλά και τη στήριξη των κοινωνικών αγώνων που αναπτύχθηκαν την προηγούμενη περίοδο. Η πολιτική αγωγή στην δίκη της Χρυσής Αυγής υπήρξε μια έμπρακτη προσφορά στη δημοκρατία και ένωσε συνειδητά όχι μόνο την Αριστερά, αλλά ολόκληρο τον δημοκρατικό κόσμο. Την ίδια ώρα που η τωρινή διοίκηση του Συλλόγου έκανε άστοχες παρεμβάσεις σε σχέση με τη δίκη, οι συγκεκριμένοι συνάδελφοι - μεταξύ τους με κεντρικό ρόλο και ο Καμπαγιάννης – έδιναν επί χρόνια έναν επίπονο αγώνα μακριά από την δημοσιότητα. Έναν αγώνα που δικαιώθηκε και αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα στην ανάσχεση της ακροδεξιάς απειλής για τη δημοκρατία. Ταυτόχρονα, ο Καμπαγιάννης ήταν παρών και πρωταγωνιστής σε μια σειρά από κοινωνικά μέτωπα. Θα αναφέρουμε ενδεικτικά μόνο από το τελευταίο διάστημα τον αγώνα ενάντια στην αστυνομική αυθαιρεσία, τους αγώνες για τα δικαιώματα των κρατουμένων και τις κινητοποιήσεις των καθαριστριών των σχολείων. Τελευταίο αλλά όχι έσχατο: η υποψηφιότητα του Καμπαγιάννη είναι μια υποψηφιότητα ενός αυτοαπασχολούμενου μαχόμενου δικηγόρου που είναι θέσει σε μεγαλύτερη εγγύτητα με την πλειοψηφία των δικηγόρων που πλήττονται από τις διευρυνόμενες ανισότητες στον επαγγελματικό μας χώρο και επομένως είναι σε θέση να δράσει περισσότερο αποφασιστικά και αποτελεσματικά σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Περισσότερα »
12
11

Γιώργος Πλειός: Oι κρίσεις γεννούν παραποιημένες ειδήσεις

Η ρίζα των παραποιημένων ειδήσεων βρίσκεται στις προκαταλήψεις και η ρίζα αυτών των προκαταλήψεων βρίσκεται με τη σειρά της στην κοινωνική ανισότητα. Αν αυτό δεν εκλείψει δύσκολα θα εκλείψει το μεγαλύτερο μέρος των παραποιημένων ειδήσεων Από εκεί και πέρα και μέχρι τότε χρειαζόμαστε έναν μεγάλο διεθνή οργανισμό δημόσιας υπηρεσίας με εθνικά παραρτήματα, που να ασχολείται με τον έλεγχο αξιοπιστίας των ειδήσεων όλων των Μέσων. Χρειαζόμαστε ακόμα εκπαίδευση του κοινού ώστε να κατανοήσει πως λειτουργούν τα Μέσα και οι πηγές τους. Χρειαζόμαστε ακόμα την ενεργό συμμετοχή του κοινού στο δημόσιο βίο. Και χρειαζόμαστε επίσης την επιστροφή της ιδεολογίας και των ιδεολογικών διαμαχών, καθώς και των ιδεολογικών αναλύσεων των γήινων, κοσμικών γεγονότων. Χρειαζόμαστε έναν δημόσιο βίο πέρα από αυτόν που έχουμε στα mall, στα καφέ και μπροστά στις οθόνες της τηλεόρασης και του διαδικτύου.
Περισσότερα »
06
11

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Πολιτικάντικο το μέτρο για την εκκλησία

“Το μεγάλο ζήτημα που μας βάζει η πανδημία είναι αν είναι παροδική η κρίση και άρα μπορούμε να επιστρέψουμε στην προ-πανδημίας εποχή ή καταλαβαίνουμε ότι η δημόσια υγεία είναι σημαντική, ακούμε τους επιστήμονες ότι θα έχουμε κι άλλες πανδημίες στο μέλλον και άρα πρέπει να “χτίσουμε” πάνω στο ΕΣΥ και ιδιαίτερα στην πρωτοβάθμια υγεία. Η κυβέρνηση δίνει την εντύπωση ότι θεωρεί ότι είναι παροδική η κρίση, όπως θεωρεί και την οικονομική κρίση παροδική και συνεπώς δεν θέλει να αλλάξει βασικά στοιχεία της ιδεολογίας της που ήταν ενάντια στο δημόσιο σύστημα υγείας”.
Περισσότερα »
06
11

Εργαζόμενοι στην Cosco: «Είμαστε συνέχεια με το πιστόλι στον κρόταφο, οι σπονδυλικές μας στήλες έχουν διαλυθεί»

Τα όσα λένε για τις συνθήκες εργασίας μέσα στο λιμάνι είναι συγκλονιστικά: Ο 40χρονος Γιώργος είναι από τους «16άρηδες» και εξηγεί: «Είμαι 3 χρόνια στο λιμάνι και δουλεύω για 16 μεροκάματα το μήνα. Αντε να ζήσεις. Γυρίζω σπίτι και πονάνε όλα, χέρια, πλάτες και μετά θα πρέπει να πάω σε άλλη δουλειά. Ντελίβερι. Δύο παιδιά έχω να ταΐσω. Πώς θα τα βγάλω πέρα; Εχει συμπέσει να τελειώνω το ένα μεροκάματο και να με παίρνουν καπάκι τηλέφωνο να έρθω εδώ για δουλειά. Με τι μυαλό να δουλέψεις; Να ανέβεις 7 και 8 ορόφους κοντέινερς με δύσκολες καιρικές συνθήκες, να βρέχει, να φυσάει, να χιονίζει για να ασφαλίσεις και να απασφαλίσεις για να τα σηκώσει η γερανογέφυρα. Σε αυτά τα χρόνια, έχω δει 25 χρονών παιδιά και να έχουν αχρηστευτεί. Και δεν μας δίνουν και βαριά και ανθυγιεινά ένσημα. Αν δεν δει κάποιος, δεν μπορεί να καταλάβει πώς δουλεύουμε εδώ μέσα. Είμαστε συνέχεια με το πιστόλι στον κρόταφο για γρήγορα, όλο και πιο γρήγορα. Μια ζωή έχουμε. Δεν μπορεί να την παίζουμε κορόνα – γράμματα για τα κέρδη». «Αν δεν κατέβεις τώρα για δουλειά, δεν ανανεώνεται η σύμβαση…» «Η πίεση είναι μεγάλη. Ειδικά στους 16άρηδες, αν δεν κατέβεις τώρα σου λένε, δεν έχει ανανέωση της σύμβασης. Ολο μας εκβιάζουν. Τα 16 μεροκάματα μπορεί να είναι κόντρα βάρδια. Να σχολάσεις στις 7 το πρωί και 2 το μεσημέρι να είσαι πάλι εδώ. Και ξανά το ίδιο την άλλη και την παράλλη μέρα. Και αν πεις όχι, δεν ξανάρχεσαι. Να πεθάνεις», είπε και ο 30χρονος Δημήτρης, 3 χρόνια και αυτός στην COSCO. «Είναι τα καράβια χρονοναυλωμένα και πρέπει να κάνουμε συνέχεια γρήγορα. Εχω κινδυνεύσει πολλές φορές να βρεθώ στο κενό. Θα μπορούσα να είμαι εγώ στη θέση του Δημήτρη. Είναι άθλιες οι συνθήκες. Απάνθρωπες. Εχω ένα μωρό παιδί. Αυτό σκέφτομαι συνέχεια ότι πρέπει να μεγαλώσω. Δεν ήθελα να ξέρει ούτε η γυναίκα μου τις συνθήκες που δουλεύουμε. Αλλά τώρα πρέπει να το μάθουν όλοι, γιατί όταν φεύγουμε από τα σπίτια μας φιλάμε τις γυναίκες και τα παιδιά μας σαν να είναι κάθε φορά η τελευταία φορά». Εχουμε διαλύσει τις σπονδυλικές μας στήλες Ο 45χρονος Μάκης δείχνει τη φωτογραφία του νεκρού συναδέλφου του. «Τέτοιο καλό παιδί. Ψυχούλα. Και να σκεφτεί κανείς ότι ήθελε να φύγει. Μια δεν είχε και παιδιά. Ολοι είδαμε τα χαρτιά για τις πόστες την ημέρα που τον σκότωσαν. Ελεγαν ότι ήταν το ωράριό του 3 το μεσημέρι με 11 το βράδυ. Ολοι που ήμασταν εκεί το είδαμε αναγκαστικά, γιατί βλέπαμε ποια είναι η δική μας πόστα. Και έλεγαν τα τομάρια ότι ήταν εκτός ωραρίου και πως απλά γύρισε πίσω για να πάρει λέει κάτι. Εδώ ακόμα και για την τουαλέτα να πάμε χτυπάμε κάρτα. Μας ελέγχουν για να μην καθυστερήσουμε κανένα δευτερόλεπτο και υπάρξει καθυστέρηση στην εταιρεία. Μπορεί να μην είχαμε άλλον νεκρό έτσι πάνω στη δουλειά τα τελευταία χρόνια, όμως για να ρωτήσει κανείς για καρδιές, αρρώστιες. Για τις σπονδυλικές μας στήλες που τις έχουμε διαλύσει;».
Περισσότερα »
29
10

Στρατής Μπουρνάζος: Πατριωτισμός μπορεί να είναι η μέριμνα για το ΕΣΥ, όχι οι φρεγάτες κι οι φράχτες

Σκέφτομαι, μέρα που 'ναι, ότι πέρα από την εντελώς αναγκαία κριτική στον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό, τους «πατριωταράδες», αξίζει να αναδείξουμε και ένα θετικό περιεχόμενο του πατριωτισμού. Που δεν ανάγεται στη φυλή, δεν συνδέεται με το φόβο και το μίσος για τον εχθρό, αλλά με την αγάπη για τον τόπο και τους ανθρώπους του, τη φροντίδα για τον λαό. Αντλώντας από τις λαμπρές παραδόσεις του δημοκρατικού και λαϊκού κινήματος (όπως ο πάνδημος ξεσηκωμός στις 28.10.1940 και η εποποιία του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ), μπορούμε, έτσι, να μιλήσουμε για έναν πατριωτισμό που ενώνει, στον αντίποδα της εθνικοφροσύνης. Κάποιος που ασπάζεται μια τέτοια έννοια του πατριωτισμού δεν τρέχει στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία ούτε ομνύει στις στρατιωτικές δαπάνες και τον φράχτη του Έβρου. Αντίθετα, μπορεί να θεωρεί τη Συμφωνία των Πρεσπών σωτήρια (για την ειρήνη, για την περιοχή, για τις σχέσεις των δύο λαών, άρα και για τον ελληνικό), να αγωνίζεται για να δοθούν χρήματα και εξοπλισμός στα σχολεία και τα νοσοκομεία, όχι για φρεγάτες. Είναι απολύτως πατριωτικό αυτό. Ας μην ξεχνάμε ότι ιστορικά, ο πατριωτισμός υπήρξε έννοια εξαιρετικά διφορούμενη, καθώς έχει συνδεθεί με τις μεγαλύτερες καταστροφές αλλά και εξάρσεις της νεοελληνικής ιστορίας. Και έχει διαγράψει την πορεία ενός εκκρεμούς, καλύπτοντας όλο το φάσμα από την ακραία εθνικοφροσύνη μέχρι τον δημοκρατικό ξεσηκωμό. Ας μιλήσουμε., λοιπόν για τη δεύτερη, τη φωτεινή όψη, χωρίς να ξεχνάμε ασφαλώς την πρώτη, τη σκοτεινή, η οποία άλλωστε και κυριάρχησε.
Περισσότερα »
28
10

Στο πλάι τους

Με πρωτοβουλία του Τομέα Δικαιωμάτων επισκεψη αντιπροσωπειας του ΣΥΡΙΖΑ στον Ασπρόπυργο στην οικογένεια του Νίκου Σαμπάνη για να εκφράσουμε την συμπαράσταση μας αυτές τις δύσκολες στιγμες. Παρων ο γραμματέας του κόμματος Δ. Τζανακοπουλος μαζί με βουλευτες και μέλη της Κ.Ε. Στο πλάι της οικογένειας για την απόδοση δικαιοσύνης.
Περισσότερα »
22
10

‘Ηταν κάποτε το Κόμμα των Μαύρων Πανθήρων

Το Κόμμα των Μαύρων Πανθήρων δεν απομονώθηκε από την υπόλοιπη Αριστερά. Το τμήμα του στο Σικάγου, για παράδειγμα, είχε σχέση συνεργασίας με τους Young Patriots, μια οργάνωση που αποτελούνταν κυρίως από γιους και κόρες λευκών μεταναστών των Απαλαχίων. Το 1969, το ΚΜΠ προσκάλεσε τους Young Patriots και άλλες αριστερές οργανώσεις να έρθουν στο Όκλαντ για να συμμετάσχουν στη διάσκεψη του Ενιαίου Μετώπου κατά του Φασισμού. Η ηγεσία του Χάμπτον ήταν ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία αυτής της σύνδεσης. Δυναμικός επικεφαλής του παραρτήματος του ΚΜΠ στο Σικάγο, ο Χάμπτον απευθύνθηκε στους φτωχούς λευκούς στο πλαίσιο της προσπάθειάς του να σφυρηλατήσει μια αντιρατσιστική, αντικαπιταλιστική συμμαχία των στερημένων. Όπως εξήγησε ο Χάμπτον: "Δεν πρόκειται να πολεμήσουμε τον ρατσισμό με ρατσισμό, αλλά θα πολεμήσουμε με αλληλεγγύη. Λέμε ότι δεν θα πολεμήσουμε τον καπιταλισμό με τον καπιταλισμό των μαύρων, αλλά θα τον πολεμήσουμε με τον σοσιαλισμό". Η δολοφονία του το 1969 κατέστρεψε το Κόμμα των Μαύρων Πανθήρων και στέρησε από το κίνημα έναν από τους νεότερους και πιο ελπιδοφόρους ηγέτες του. Οι Πάνθηρες ενεπλάκησαν επίσης στο αντιπολεμικό κίνημα, βλέποντας τον αγώνα τους για την ελευθερία και την αυτοδιάθεση των μαύρων να συνδέεται με τα κινήματα αντίστασης στο Βιετνάμ, την Αλγερία και αλλού. Στην πραγματικότητα, άνοιξαν ένα παράρτημα στην Αλγερία το 1969. Όταν ασχολήθηκαν με το κίνημα κατά της επιστράτευσης ("ένας από τους πρώτους λειτουργικούς συνασπισμούς που είχαμε", σημείωσε ο Σιλ), οι Πάνθηρες κατέστησαν σαφές στους διαδηλωτές ότι η κακοποίηση που αντιμετώπιζαν οι Αφροαμερικανοί στις ΗΠΑ από την αστυνομία αντανακλούσε την καταστολή που βίωναν οι Βιετναμέζοι και άλλες ομάδες από τον αμερικανικό στρατό. Τα γραπτά του Νιούτον σχετικά με την ιδεολογία του Κόμματος των Μαύρων Πανθήρων στα τέλη της δεκαετίας του 1960 αντανακλούσαν μια ευρύτερη τάση μεταξύ των Αφροαμερικανών ριζοσπαστών - από τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ έως τον Στόκλι Καρμάικλ - που συνέδεε τον ρατσισμό στο εσωτερικό με τον ιμπεριαλισμό στο εξωτερικό. Ο Νιούτον, για παράδειγμα, εξέφρασε αρκετές φορές την υποστήριξή του στην Παλαιστίνη στα πολυδιαβασμένα δοκίμιά του. Στη δεκαετία του 1970, ως μέλη μιας ευρύτερης αριστεράς της Μαύρης Δύναμης, οι Πάνθηρες συμμετείχαν σε συζητήσεις σχετικά με την καλύτερη πορεία δράσης για τους Αφροαμερικανούς μετά την παρακμή του Κινήματος για τα Πολιτικά Δικαιώματα. Στελέχη του κινήματος Μαύρης Δύναμης όπως ο Αμίρι Μπαράκα (ΛίΡοϊ Τζόουνς πριν από τη στροφή του προς τον μαύρο εθνικισμό στα τέλη της δεκαετίας του '60) είχαν γίνει δηλωμένοι μαρξιστές και απέφευγαν την εθνικιστική ρητορική. Οι Πάνθηρες, αν και λιγότερο μαύροι εθνικιστές απ' ό,τι θα ήθελε η λαϊκή φαντασία, δεν εγκατέλειψαν ποτέ το σύνθημα της Μαύρης Δύναμης. Αλλά ξόδεψαν αρκετό χρόνο για να σκεφτούν το κατάλληλο μείγμα μεταξύ του μαύρου εθνικισμού και του σοσιαλισμού - και ενημέρωσαν την πρακτική άλλων αριστερών ομάδων κατά τη διαδικασία αυτή.
Περισσότερα »
20
10

Νίκος Κωστόπουλος: Θεώρησαν ότι δεν αξίζει να ζει

Ήταν φοβισμένος. Του είχαν επιτεθεί πολλές φορές στο παρελθόν και ο αδερφός μου έλεγε ότι «τρέχω γρήγορα και φεύγω». Δεχόταν συχνά επιθέσεις [ο μάρτυρας συγκινήθηκε]. Tου είχαν επιτεθεί στο παρελθόν, έχει χτυπηθεί στην Πατησίων από φασίστες. Ήταν ένα παιδί που φοβόταν, είχε δεχτεί πολλά λεκτικά και σωματικά πάντα. Είχε τον νου του πάντα να μη συμβεί κάτι. Κάποιος τον τρόμαξε και προσπάθησε να αισθανθεί κάπου ασφαλής. Και βρήκε το λάθος σημείο.
Περισσότερα »